Παρασκευή, Ιουνίου 29, 2007

elementary my dear Watson!



Από προχθές έχω ένα απίστευτο αίσθημα ηρεμίας … μετά τον μεσημεριανό ύπνο ο εγκέφαλος μου έκανε ένα κλικ ύστερα από μία κουβέντα με έναν κολλητό και όλα μπήκαν στην θέση τους (που άθελα του μου έδωσε κάποια παραπάνω στοιχεία για μία κοινή υπόθεση μας). Σαν να έλειπε χρόνια το χαμένο κομμάτι του παζλ και είχα μείνει με την απορία μίας μισοτελειωμένης ιστορίας! Από εκείνη την στιγμή μου σκάνε στο κεφάλι ένα ένα όλα τα χαμένα κομμάτια και η ιστορία ολοκληρώνεται. Μπορεί να είναι ιδέα μου πως βρήκα την άκρη, μπορεί να είναι και όλα αλήθεια και σαν άλλος δαιμόνιος Σερλοκ Χολμς να έλυσα τον γρίφο, μπορεί να έπεσα στον ύπνο μου στην χύτρα με τους μπάφους και απλά να ξύπνησα με το πρώτο εύκαιρο σενάριο επιστημονικής φαντασίας στο μυαλό μου. Σημασία έχει πως τώρα τα πράγματα είναι καλύτερα και πως βρήκα το θάρρος να πω επιτέλους «τα ξέρω όλα» και να τελειώσει το θέατρο για μία υπόθεση που έχει κάνει άνω κάτω όλη την παρέα τους τελευταίους μήνες! Άντε παιδιά καλό καλοκαίρι να έχουμε… σαν παρέα τώρα πια όπως παλιά!
(το τραγουδάκι αφιερωμένο στους υπόλοιπους της παρέας που δεν θα ξεμπερδέψουν εύκολα με εμένα…. :P )

Υγ: βρε λες τώρα που είμαι σε νιρβάνα και δεν ιδρώνει το αυτάκι μου να πάρω μερικούς μερικούς τηλέφωνο και να τους ξεχέσω που τους έχω και άχτι ή να παραμείνω κερία…?

Δευτέρα, Ιουνίου 25, 2007

<> honest// man <>= true



Θα δεχτώ αν και καθυστερημένα την πρόταση της crucilla και της Gogo και θα γράψω ότι ο άντρας ο σωστός είναι αυτός που δεν φοβάται να είναι ειλικρινής και δεν κρύβεται πίσω από το δάχτυλο του…
Γιατί τι να τις κάνεις όλες τις ομορφιές του κόσμου αν δεν έχεις ειλικρίνεια; Και όπως λέει και ο λαός…
Τι και αν σου κελαηδούν τα αηδόνια; Τα βαριέσαι με τα χρόνια!
και συμπληρώνω εγώ...
ενώ η ειλικρίνεια ακόμα και αν πονάει την εκτιμάς όσα χρόνια και αν περάσουν!!!!

Τετάρτη, Ιουνίου 20, 2007

On the Deck floor (κατά το on the dance floor)!


Παρασκευή απόγευμα στον Ιστιοπλοϊκό όμιλο Τζιτζιφιών (από αυτό το όνομα και μόνο καταλαβαίνετε)! Ώρα για show! 7 κοπέλες, που γνωρίζονται χρόνια ώστε να κόβει η μία να ράβει η άλλη και να αρπάζουν κάθε πιθανή ευκαιρία για χιούμορ από τους τριγύρω ανυποψίαστους «μούτσους», μπαίνουν στην αίθουσα. Ρωτούν στις πληροφορίες και κατευθύνονται προς το τραπεζάκι με το λίστα που περιέχει τα ονόματα τους. Ο Skipper φέτος θα ήταν ο Τάκης όπως ανέφερε η λίστα (μα τι οργάνωση ιζ δατ δις γιαρ;) ή αλλιώς Spiderman (βλ. εικόνα 2)! Το γέλιο ξεκινάει και σύντομα αρχίζει η διαμάχη για το ποιος skipper θα αναλάβει τις κοπέλες. Τελικά (και για καλή μας τύχη) αναλαμβάνει ο Κυρ. Β. ή αλλιώς Ναυαρχούκος (κατά τα γνωστά) καθότι και πιο παλιός αλλά και κάτοχος 2 εκ των 6 σκαφών… κοινώς ο παλιός είναι αλλιώς και κάνει ότι θέλει!


Ημερολόγια καταστρώματος
Ημέρα #1

Επιβιβαστήκαμε στο σκάφος. Ο ναυαρχούκος αμέσως έκανε μια σύντομη ξενάγηση και ένα σεμινάριο to do & not to do!!! Αμέσως καταλάβαμε ότι πρόκειται για υποχόνδρια θαλάσσια μορφή ζωής στον πλανήτη γη με έμφαση στην καθαριότητα και αποστροφή στους σπαστικούς ήχους βλ. τσάκισμα πλαστικού μπουκαλιού νερού προς πέταμα (not to do)! Μετά μοιράσαμε κουκέτες, πετάξαμε τα πράγματα όπως όπως, κατουρήσαμε για να μαρκάρουμε την περιοχή μας και το ταξίδι ξεκίνησε. Στην πρώτη μισή ώρα του είχαμε πάρει τον αέρα. Η μουσική έπαιζε δυνατά, ο χορός έδινε και έπαιρνε και οι αστείες χορευτικές φιγούρες διαδέχονταν η μία την άλλη. Ο ναυαρχούκος ως δια μαγείας βρέθηκε να οδηγεί με το ένα χέρι, να φοράει τεράστια 70΄s γυαλιά και να λικνίζεται σε ρυθμούς disco! Μην με ρωτήσετε πως τα καταφέραμε και εμείς όταν γυρίσαμε και είδαμε τα βιντεάκια καταλάβαμε την αστραπιαία επίδραση μας πάνω του (Βίντεο δεν ανεβάζω γιατί μπορεί να θιχτούν συμφέροντα).Κατά την άφιξη μας στο λιμάνι προορισμού διαπιστώσαμε ότι ανάμεσα στις 178.954.757.423 παραξενιές του δεν «είχε» και το παρκάρισμα. Τι εννοώ δεν το «είχε»; Απλά από χαρούμενος χορευταράς μεταμορφωνόταν, θόλωνε το μάτι του, έψαχνε θύματα να ρίξει τις ευθύνες για οτιδήποτε πήγαινε στραβά και με το παραμικρό λάθος πελάγωνε (κυριολεκτικά και μεταφορικά). Χώρια που έπρεπε να δέσουν όοοοοοολοι για να δέσει αυτός στο τέλος, πράγμα που έκανε την κούραση, την ένταση και τις γκάφες από μεριάς μας να αυξάνονται με ταχυτάτους ρυθμούς όπως αυτοί της ταχυπαλμίας του που στο τσακ τον γλίτωσαν από αλλεπάλληλα εγκεφαλικά μέσα στο τριήμερο!!!
Super ατάκα κατά το παρκάρισμα του σκάφους : μια πάπια κολυμπάει στα νερά της Αίγινας και κάνει χαρούμενες βουτιές στην θέση που πρέπει να δέσουμε! Ο ναυαρχουκος μέσα στον πανικό του να μην χτυπήσει κάποιο άλλο σκάφος κατά το «πέσιμο» φωνάζει συνεχώς «Ποιανού είναι η πάπια ρε παιδιά; Ποιανού είναι η πάπια ρε παιδιά; ΠΟΙΑΝΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΠΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΙ ΑΠΟ ΕΔΩ» και απάντηση από το βάθος από κάποιο άλλο σκάφος προφανώς «ΠΟΙΑΝΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΠΙΑ ΡΕ ΦΙΛΕ; ΑΝΤΕ ΤΕΛΕΙΩΝΕ ΒΡΑΔΙΑΤΙΚΑ! ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΝΟΣ»!!!


Ημερολόγια καταστρώματος
Ημέρα #2

To πρωί με την αυγούλα παίρνουμε το πρωινό μας στο κατάστρωμα, βάζουμε μαγιό και ξεκινάμε για μπανάκι σε κάποιο απόμερο λιμανάκι με τα σκάφη! Εδώ να σημειώσω ότι μία φίλη (η Κ.) προστέθηκε στο πλήρωμα από την Αίγινα πράγμα που σημαίνει δύο πράγματα Α) ότι δεν έχει ακούσει τα to do and not to do και Β) δεν γνωρίζει τίποτα για το θόλωμα του ματιού κατά το παρκάρισμα!!! Αποστολή δική μας λοιπόν είναι να μην την ενημερώσουμε για τίποτα και να την αφήσουμε να τα ανακαλύψει όλα μόνη της… και φυσικά γνωρίζοντας ότι θα κάνει όοοοολα τα not to do! Σύντομα η επιχείρηση στέφθηκε με επιτυχία και η Κ. έγινε το μαύρο πανί του ναυαρχούκου!
Στα Ρωσικα (η παραλία που αράξαμε) η θάλασσα ήταν τέλεια, κάναμε βουτιές και στήσαμε ένα μικρό παρτακι στο σκάφος χορεύοντας με δυνατή μουσική και μαζεύοντας τα πληρώματα από τα γύρω σκάφη. Βαθμοί +1500! Ο ναυαρχούκος αν και χόρευε κάποια στιγμή δεν άντεξε τον κακό χαμό και πήρε την χλωρίνη για να καθαρίσει το σκάφος και πάνω στο κατάστρωμα αλλά και κολυμπώντας γύρω γύρω από αυτό! Εδώ να σημειωθεί ότι καθάριζε με χλωρίνη ενώ κολυμπούσε στα απόνερα όσων καθάριζε… οι παρενέργειες μετά έδειξαν ότι μάλλον ήπιε λίγη καταλάθος κατά τον καθαρισμό-κολύμπι! Το βράδυ βγήκαμε, χορέψαμε!


Ημερολόγια καταστρώματος
Ημέρα #3

Η Κ. πλέον είναι εχθρός του Ναυαρχούκου. Στην προσπάθεια της να μαζέψει τα σκουπίδια και να φανεί χρήσιμη έλιωσε λάγνα ανάμεσα στα χέρια της όλα τα πλαστικά μπουκάλια νερού που είχαμε για πέταμα μπρος στα έντρομα αυτιά του!! Επίσης πλημμύρησε την τουαλέτα που ήταν εκτός λειτουργίας και όλοι το ξέραμε εκτός από αυτήν με αποτέλεσμα να… καλά αφήστε το είναι creepy!!
Σε γενικές γραμμές από άποψη διασκέδασης μία από τα ίδια. Στην επιστροφή κάναμε και αγώνες και ήταν ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ! Μάθαμε να κάνουμε και επιτυχημένα «τακ» (απλό χωρίς το τικ βλ. προσπάθειες εικόνα 4) και πήραμε τα συχαρίκια του ναυαρχούκου που είδε τους κόπους του να καρποφορούν καθώς προπορευόμασταν των άλλων σκαφών!

Super σκηνικό επιστροφής κατά το δέσιμο του σκάφους στο Φάληρο: είμαστε στην θέση μας και δένουμε με σχοινιά το σκάφος στην προβλήτα. Ξαφνικά το σκάφος πλησιάζει επικίνδυνα το διπλανό και τρέχουμε όλοι να γλιτώσουμε το κακό. Ο politically correct τρόπος είναι να πιάσεις το λεγόμενο «άγκιστρο» (κάτι σαν σκουπόξυλο με γάντζο στην άκρη σαν αυτά που έχουν στα καθαριστήρια για να κατεβάζουν τα ρούχα από την εξορία του Αδάμ) και να «πιάσεις» το άλλο σκάφος με σκοπό να απομακρυνθείς σπρώχνοντας το. Η Κ. πάει να κάνει το καλό αλλά με το που γλιτώνει το σκάφος από το ΜΠΑΜ συνειδητοποιεί ότι το άγκιστρο έχει πιαστεί – μαγκώσει στο άλλο σκάφος και της φεύγει από τα χέρια… βλ. εικόνα 5!!! Είδαμε και πάθαμε να μην το πάρει χαμπάρι ο ναυαρχουκος και την πετάξει στην θάλασσα! Η Κ. έντρομη να μας κοιτάζει με βλέμμα «σώστε με» εμείς να κλαίμε από τα γέλια και ταυτόχρονα να έχουμε στηθεί στην σειρά για να αποκόψουμε το άλλο σκάφος με το άγκιστρο μας από το οπτικό πεδίο του ναυαρχούκου. Αυτός να ζητάει βοήθεια και καμία φυσικά να μην πηγαίνει για να μην δημιουργηθεί τρύπα στο τοίχος. Τελικά όλα καλά! Καταφέραμε και στείλαμε κατάσκοπο να φέρει το άγκιστρο από το άλλο σκάφος και ο ναυαρχούκος δεν έμαθε ποτέ τίποτα… εκτός και αν διαβάζει blogs!
Αυτά… άντε και του χρόνου!


Ήξερες ότι : «πιάσε το σπριντ, πέρνα το κάτω από τα ρέλια και κάνε καντιλίτσα» σημαίνει «πιάσε το σχοινί πέρνα το κάτω από τα κάγκελα και κάνε κόμπο»; Ε ούτε η Κ….. μπουχαχαχαχα!!!

Πέμπτη, Ιουνίου 14, 2007

Free Hug Campaign!!!

Δευτέρα, Ιουνίου 11, 2007

Αμ μπακ!!



Γύρισα… σε περίπτωση που ανησυχείτε δεν πνίγηκα ούτε αυτή την φορά αν και κινδύνεψα αρκετές φορές (από τα γέλια)… Θα ανεβάσω post σύντομα! Προς το παρόν δεν προλαβαίνω ούτε να βήξω….!!! :(

Πέμπτη, Ιουνίου 07, 2007

Βαρκαααα μου μπογιατισμένηηηηηηη!!!!

φεύγω πάλι για ιστιοπλοΐα... ισχύει ότι και πέρυσι.... Ελπίζω να γυρίσω και να φέρω και όμορφες φωτογραφίες....Φιλιαααααααα!!!!!

πήρα μία καπελαδούρα για το ήλιο πολύ Τζάκι (του JFK το γυναικάκι λέω ντε) και μία μάσκα για υποβρύχιες φωτογραφίες πολύ super... και ναι θα τα φοράω ταυτόχρονα!!! ;)

Δευτέρα, Ιουνίου 04, 2007

O.M.D.

- σε 10' είμαι εκεί τελικά μάλλον θα μπούμε!!!!
- εεε ναι ok!!!!(γιουπιιιιι)



- ρε συ πως χτυπιέται έτσι το παππούδι;
- εσύ να τα βλέπεις που είσαι σαράβαλο...
- :S



υγ: περισσότερα εδώ

Παρασκευή, Ιουνίου 01, 2007

Για την Αμαλια

Μην πάρεις φακελάκι - Μην δώσεις φακελάκι


«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.»

(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)

«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»

(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)

Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.

Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.


Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.

«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»

(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:

«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»

Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:

* ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ

* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.

* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ

* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ

* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ

ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.


Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων

(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").

ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ