Τρίτη, Απριλίου 29, 2008

Πέρα απο τις γιορτές και τα φαγοπότια!!

Στο Ρέθυμνο σε μερικά σημεία έφτιαξαν ποδηλατοδρόμους... πολύ χάρηκα ελπίζω να επεκταθούν και να βλέπουμε όλο και περισσότερα ποδήλατα! Επίσης πίσω απο το δημαρχείο μπορείς να δανειστείς ποδηλατάκι να κάνεις την βόλτα σου και να το γυρίσεις μετά... πολύ καλή κίνηση που επίσης ελπίζω να πιάσει... εγω πάντως την βόλτα μου την έκανα!!! ;)

Φέτος το δώρο του πατέρα για τον Bro και εμένα ήταν ένα αμπέλι... δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο γουστάραμε... σε δύο χρόνια κερνάμε κρασάκι!!!

Κατα τα άλλα τα γνωστά... Φιλούμπες και χρόνια πολλά!

Δευτέρα, Απριλίου 21, 2008

Καλό Πάσχα!!!

Πέμπτη, Απριλίου 17, 2008

Και ένα και δύο και τρία και ΠΑΜΕ!!

ή αλλιώς η πρώτη ημέρα στο γυμναστήριο…



Το γυμναστήριο στο οποίο πηγαίνω (όπως φαντάζομαι και όλα τα γυμναστήρια που δεν πηγαίνω) έχει εκτός από τα απογευματινά και τα πρωινά ομαδικά προγράμματα. Έτσι λόγω του ότι έχω την ευχέρεια να πάω στην δουλειά αργούτσικα (δεν λέω ώρα γιατί καταντάει σκάνδαλο μερικές φορές) αποφάσισα να πηγαίνω πουρνό πουρνό να χτυπιέμαι και μετά να πηγαίνω στην δουλειά με το πνεμόνι ανοιχτό!
Έτσι κίνησα να πάω πρώτη ημέρα… το πρόγραμμα που διάλεξα ήταν το εύκολο πρόγραμμα για αρχάριους γιατί είμαι και ολίγον λαπάς και που να μπλέκεις τώρα με τις Πετρουλάκες του προχωρημένου τμήματος!! Η ώρα ήταν λίγο βάρβαρη αλλά «δεν πειράζει» σκέφτηκα από μέσα μου «καιρός να ξυπνάω και λίγο πιο νωρίς γιατί σε λίγο θα με πηγαίνουν με το κρεβάτι στην δουλειά από τις πολλές ξάπλες». Βάζω τα πράγματα μου στο ντουλαπάκι μου, παίρνω την πετσετούλα μου και πάω στην αίθουσα και τι να δω… Οι συναγωνίστριες μου όλες άνω των 50 έτοιμες για Aerobic!! Πω πω λέω μια χαρά θα είναι, ήρεμα τα πράγματα δεν θα ζοριστούμε πολύ σήμερα!! θα έπρεπε όμως να με παραξενέψει η γυμνάστρια η οποία ήταν 1,85 τουλάχιστον με T-Shirt της αστυνομίας (ξες βρε αυτο το μπλεδάκι που λέει police στην πλάτη και δεν εννοεί το συγκρότημα...) Δεν έλεγα καλύτερα «Να ένα εκατομμύριο (€);»… Ξεκινάει το πρόγραμμα και τα βλέπω όλα. Και δώστου βηματισμοί και δώστου μπροστά και δώστου πίσω και η φτέρνα να ακουμπάει την πλάτη και το γόνατο την μύτη, και αριστερά να πηγαίνουν αυτές δεξιά εγώ, μεταβολή να κάνουν αυτές να βρίσκομαι ανάποδα εγώ και να με κοιτάνε όλες με την απορία στο βλέμμα… να μην σας τα πολυλογώ πολύ μεγάλο πρόβλημα το δεξιά και το αριστερά στους καθρέπτες ειδικά αν η γυμνάστρια κοιτάει προς τα εσένα και τα κάνει όλα ανάποδα!!! Μετά από 1 ώρα έφυγα κομμάτια… τα πόδια μου έτρεμαν, τα χέρια μου το ίδιο και να με έχει κόψει και μία νύστα άλλο να σας το λέω και άλλο να το βλέπετε. Ευτυχώς είχα πάει με το αμάξι και γύρισα στην δουλειά αλλιώς αν βασιζόμουν στα πόδια μου θα την είχα πέσει κάπου στην Αλεξάνδρας σε κανένα παρτέρι να συνέλθω λιγουλάκι…φαντάσου να πήγαινα στο λίγο πιο προχωρημένο που με βόλευαν οι ώρες καλύτερα τι είχε να γίνει ;)

Τρίτη, Απριλίου 15, 2008

Ο Elvis ζει!

Τετάρτη, Απριλίου 09, 2008

Υπερ Ένταση


Η άνοιξη έφτασε, τα λουλουδάκια ανθίζουν, οι μελισσούλες κάνουν τα δικά τους… και εγώ δεν μπορώ να κάτσω σπίτι ούτε λεπτό. Μα με βροχή, μα με αέρα, μα με ήλιο δεν μπορώ σου λέω. Δεν με χωράει το σπίτι. Δεν με χωράει η δουλειά (καλά δουλεύω και σε υπόγειο οπότε λογικό…). Έχω πάρει τους δρόμους (τα βουνά δεν τα πήρα ακόμα), έχω πάρει τις λεωφόρους και περπατάω, περπατάω, περπατάω. Επίσης βγαίνω, βγαίνω πολύ. Η κολλητή μου έχει αρχίσει να με λέει «κακή συναναστροφή» γιατί κάθε πρωί δεν ανοίγει το μάτι για την δουλειά από τα ξενύχτια και την βάζω να πηγαίνουμε μέχρι το γραφείο με τα πόδια 40 λεπτά απόσταση (δουλεύουμε πολύ κοντά).
Δεν σας είπα σήμερα θα γραφτώ και στο γυμναστήριο να ξεδίνω εκεί μπας και ηρεμίσω. Μέχρι το καλοκαίρι θα είμαι για πρωταθλητισμό και χωρίς ντόπινγκ. Στο γυμναστήριο έχουν και μαθήματα τζούντο. Σκέφτηκα να ξεκινήσω, να μην το πω σε κανέναν και το καλοκαίρι με την πρώτη αφορμή που θα μου δώσει ο αδερφός μου (με το που θα κατέβω από το πλοίο δηλαδή) να τον «σπάσω» στο ξύλο για να πάρω το αίμα μου πίσω για όλα αυτά τα χρόνια ψυχικής οδύνης και να μην ξέρει από που του ήρθε (μουχαχαχαχα σατανικό;).
Σε γενικές γραμμές πάντως έχω μπει σε Pasxa mode. Όπου βρεθώ και όπου σταθώ η συζήτηση είναι ίδια. «Εσύ που θα πας; Πότε θα φύγεις; Έχεις βγάλει εισιτήρια;». Πολύ με αρέσει! Το Σκ έρχεται και ο Bro. Και αυτό με αρέσει. Τώρα που λείπει μιλάμε πιο συχνά οπότε τον περιμένω πως και πώς να λιώσουμε στις βόλτες και να τα πούμε (μαλλιοτραβηχτούμε) από κοντά.
Άντε βρε σας βάζω και τραγουδάκι έτσι για να συμπληρωθεί το καρέ της υπερ-έντασης!!!