Παρασκευή, Δεκεμβρίου 22, 2006

Καλές γιορτές παιδάκια!!!!


Χρόνια πολλά... καλά να περάσετε και see u με το νέο έτος!!!!
Φιλιααααααααααααααααα!!!
ελπίζω φέτος που δεν στόλισα ούτε δέντρο, ούτε καραβάκι αλλά μία μοτοσικλέτα (όσοι έχετε έρθει σπίτι μου ξέρετε τι εννοώ) να μην τσαντιστεί ο άγιος και δεν μου φέρει τον super μοναδικό αποφλοιωτή πατάτας που ζήτησα... i love u santa!!!

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 20, 2006

Πιπερι...

Σε αυτό το Blog είχαμε αποφασίσει να μην αναφερθούμε ποτέ στην πολιτική επικαιρότητα της χώρας. Εχθές όμως έγινε κάτι που με τσάντισε πολύ και θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας. Γενικά ειδήσεις δεν βλέπω (don't ask) αλλά είναι η αγαπημένη ώρα του πατέρα (μαζί με την Βουλή στην ΕΡΤ!!!). Έτσι σε μία στιγμή λιγούρας και περνώντας από το ένα δωμάτιο στο άλλο (βλ. κουζίνα) έπεσε το μάτι μου στην τηλεόραση και στις ειδήσεις που παρακολουθούσε ο πατέρας. Το κανάλι (μην λες ονόματα...) έδειχνε εκείνη την στιγμή τον Κο.Πολύδωρα να κάνει δηλώσεις για τα πρόσφατα επεισόδια ανάμεσα στους αστυνομικούς και τους "γνωστούς - αγνώστους" και τον όλο χαμό που έχει γίνει με τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Γενικά δεν θα πάρω θέση σε όλο αυτό αλλά θα σταθώ στην πρόταση που άκουσα εκείνη την στιγμή να ξεστομίζει ο υπουργός και πραγματικά με έκανε αρχικά να κρεμάσω σαγόνι από την σαστιμάρα και στην συνέχεια να τσαντιστώ και να στενοχωρηθώ τόσο που δεν βγαίνει από το μυαλό μου από χθες...

Εν ολίγης είπε : "μιλάμε για ένοπλους αστυνομικούς που έχουν απέναντι τους τον κάθε αναρχικό με την μολότοφ να τους βρίζει και να τους απειλεί... καταλαβαίνετε λοιπόν ότι άνθρωποι είναι και αυτοί και μπορεί να βγουν από τα όρια τους"

Πριν ξεκινήσω την επιχειρηματολογία μου να σημειώσω τα εξής :
1. Η οικογένεια μου απαρτίζεται ως επί το πλείστον από άντρες αστυνομικούς (σε όλες τις γενιές). Μερικοί από αυτούς είναι καλοί, λογικοί και συνετοί και αγαπούν το επάγγελμα τους και δυστυχώς κάποιοι από αυτούς (αν και δεν με τιμάει καθόλου που το λέω) είναι από το χειρότερο είδος (όπως συμβαίνει σε όλα τα επαγγέλματα). Από αυτούς δηλαδή που νομίζουν ότι έχουν την εξουσία να κάνουν ότι θέλουν και το εκμεταλλεύονται ανά πάσα στιγμή κάνοντας τα νεύρα σου τσατάλια με μία και μόνο ατάκα!!!
2. Όλα αυτά τα χρόνια, δεν ξέρω πως, στις παρέες μου υπήρχαν και άτομα με αναρχική ιδεολογία και άτομα που υποστηρίζουν την φασιστική παράταξη. Έχω ζήσει από κοντά και τις δύο πλευρές (σαν αμέτοχος θεατής πάντα) και έχω καταλάβει ότι το να βρίσκεσαι στα άκρα δεν βγάζει πουθενά. Το αντίθετο μάλιστα. Μπορεί λόγω φανατισμού να χάσει κανείς και το δίκιο που έχει, πράγμα που δεν βοηθάει καθόλου στον σκοπό του.
3. Δεν πιστεύω ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και φυσικά απεχθάνομαι την βία γιατί έχω δει με τα ίδια μου τα μάτια ότι ποτέ μα ποτέ δεν οδηγεί σε καλό αποτέλεσμα.

Ας πάω τώρα στις δηλώσεις του υπουργού. Πως είναι δυνατόν ένας υπουργός να κάνει τέτοιες δηλώσεις κατ' επανάληψη (καθώς πληροφορήθηκα ότι δεν είναι η πρώτη φορά) χωρίς να αναλογίζετε την ευθύνη που έχει και τα αποτελέσματα που μπορεί να επιφέρουν. Δεν μπορεί να καταλάβει ότι όσο καλές και να είναι οι προθέσεις του (ας το δούμε έτσι αρχικά) ότι μπορεί να παρερμηνευτούν και να έχουν τα χειρότερα αποτελέσματα; Δυστυχώς όλοι οι άνθρωποι δεν έχουν την ίδια νοημοσύνη και αντίληψη. Στην περίπτωση μάλιστα της αστυνομίας η ευθύνη του είναι διπλή. Μιλάμε για ανθρώπους που μπορεί να παρερμηνεύσουν τα λόγια του και να κάνουν χρήση των δυνατοτήτων τους απερίσκεπτα, χρεώνοντας ακόμα και τις ίδιες τους τις οικογένειες με τα αποτελέσματα.
Ας πάρουμε για παράδειγμα κάποιο παιδί από την επαρχία - δεν παίρνω αυτό το παράδειγμα τυχαία ούτε με ρατσιστικές προθέσεις. Και εγώ από επαρχία είμαι και δυστυχώς τα παραδείγματα που έχω προέρχονται από εκεί και φυσικά τα παρακάτω δεν ισχύουν για όλες τις περιπτώσεις - που έρχεται στην σχολή να γίνει αστυνομικός. Ως επί το πλείστον αυτά τα παιδία θεωρούνται Άντρες (με την φαλλοκρατική έννοια του όρου) από τις οικογένειες τους (όλοι γνωρίζουμε τι σημαίνει ο Γιος για μία οικογένεια στην επαρχία) και μπαίνουν σε μία σχολή που καλλιεργεί το αίσθημα της ανωτερότητας και της εξουσίας. Οι περισσότεροι δυστυχώς καταπίνουν το χρυσό χαπάκι, δεν αντιμετωπίζουν κριτικά τα όσα διδάσκονται και θεωρούν ότι έχουν το αξίωμα να πιάσουν τον Πάπα από τα @!#$%%(*... Τι θα γίνει λοιπόν όταν αυτά τα παιδιά βγουν στον δρόμο να υπερασπιστούν την χώρα και ακυρωθούν τα μέχρι τότε πιστεύω τους από τους "εχθρούς"; Φυσικά θα θυμώσουν και θα εκδικηθούν. Αντί λοιπόν να θεωρούμε ότι "άνθρωποι είναι, λυγάνε και αυτοί" μήπως πρέπει να τα προστατέψουμε; Γιατί κύριε Πολύδωρα δεν θα είσαστε εκεί όταν μπλέξουν ή κάνουν κακό σε κάποιον να τα υπερασπιστείτε και ούτε θα την βγάλουν καθαρή όταν σηκώσουν αυτό το όπλο γιατί απλά νευριάσαν επειδή είναι ανθρώπινο!
Λυπάμαι που ένα τόσο σοβαρό ζήτημα αντιμετωπίζεται κατ΄ αυτόν τον τρόπο. Έχω νέα παιδιά στην οικογένεια μου που δυστυχώς κάνοντας κακή χρήση αυτής της εξουσίας που τους δίνει το επάγγελμα τους έχουν βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση και τέτοιου είδους δηλώσεις (που είμαι σίγουρη ότι ασπάζονται και οι εκπαιδευτές τους στις σχολές) δεν βοηθούν στο να γίνονται σκεπτόμενοι άνθρωποι αλλά θύματα της ίδιας τους της εξουσίας…

Δεν μπορεί κύριε Πολύδωρα ένας 26χρονος από επαρχία να μου λέει ότι «όσοι έχουν μαλλιά, ακούνε ροκ και πάνε στα Εξάρχεια είναι αλήτες και ναρκομανείς» και να τα έχει βγάλει από το μυαλό του καθώς δεν έχει ιδέα κατά που πέφτουν τα Εξάρχεια… και ούτε μπορεί κάποιος άλλος 24 χρονών αυτή την φορά να κοκορεύεται που έδειρε κάποιούς εν ώρα υπηρεσίας, γιατί αυτό τον κάνει πιο άντρα, ή να φωνάζει τους υπόλοιπους της παρέας που εκείνη την στιγμή είναι εν ώρα υπηρεσίας να σκάσουν με το περιπολικό έξω από το club που περιμένει με την παρέα του επειδή δεν τους βάζει σε τραπέζι ο μετρ, μόνο και μόνο για να τον απειλήσουν (λες και η αρμοδιότητα τους είναι να βρει ο φίλος τους τραπέζι) ότι θα του το κλείσουν το μαγαζί αν του κάνουν έλεγχο. Μιλάμε για νέα παιδιά κύριε Πολύδωρα που δυστυχώς δεν έχουν ακόμα την ωριμότητα να αντιμετωπίσουν τις δηλώσεις σας και ίσως δεν την αποκτήσουν και ποτέ!

(Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις δεν είναι συμπωματική… θα πρέπει να σας βάλει σε σκέψεις. Ξαναλέω ότι δεν θεωρώ τους αστυνομικούς «μπάτσους» απλά ότι είναι θύματα της εξουσίας τους όπως έγραψα και παραπάνω…)

Λυπάμαι…

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 18, 2006

(μένω άφωνη...)




Σήμερα ένα μοναδικό δώρο για εσάς... Το ένα, το μοναδικό, το ανεπανάληπτο το ασύλληπτο ελληνικό site!

ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ

http://www.floriniotis.gr/

(πατήστε enter flash site και μην κάνετε skip intro!!!)

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 15, 2006

... απίστευτο...

Με αφορμή το post του Enteka για τις παλιές διαφημίσεις...
































και πολλές άλλες σνιφ... αστο καλό συγκινήθηκα..!
(τα εισαγωγικά σήματα των διαφημιστικών εταιριών είναι όλα τα λεφτά)

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 13, 2006

Σε μία ατέλειωτη παρτίδα σε κερδίζω και σε χάνω!

Ένας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους στην ζωή μου είχε εχθές γενέθλια… έκλεισε τα 27. Τον γνωρίζω 10 χρόνια και μου φαίνεται σαν να μην έχει περάσει παρά μόνο μικρό χρονικό διάστημα από τότε που γιορτάσαμε μαζί τα 17 του, τα 18, τα 19… θυμάμαι μάλιστα τα γενέθλια του όταν έκλεινε τα 19 να καθόμαστε στο αμάξι να συζητάμε λίγο πριν μπούμε στο μαγαζί που ήταν μαζεμένη η παρέα και να μου λέει «Νιώθω περίεργα… όταν έκλεινα τα 17 βιαζόμουν να μεγαλώσω, στα 18 ενηλικιώθηκα αλλά και πάλι τα 18 είναι μία χρονιά που ενώνει δύο περιόδους. Το πριν και το μετά. Τώρα που είμαι στα 19 είναι σαν να έκανα ένα βήμα μπροστά και όλοι να περιμένουν κάτι από εμένα!» «μην ανησυχείς εγώ δεν περιμένω τίποτα από εσένα» του είπα «μόνο να μ΄ αγαπάς όπως τώρα και εγώ θα είμαι πάντα εκεί…» λες και ήταν κάτι εύκολο αυτό που του ζητούσα… «δύσκολο ματάκια μου… δεν μπορώ να στο υποσχεθώ και εσύ δεν θα μπορείς να είσαι πάντα εκεί!» μου είπε εκείνος χαμογελώντας γλυκά. Αυτή ήταν και μία από τις φορές που τσαντίστηκα μαζί του. Αναρωτήθηκα γιατί ήταν τόσο σίγουρος και τι θα μπορούσε να είναι αυτό που θα μας χώριζε.
Σε κάποια άλλη πολύ δύσκολη στιγμή της ζωής μου ήταν εκεί (όπως πάντα) και ναρκωμένη έτσι όπως ήμουν από τα ηρεμιστικά και τα παυσίπονα έσκυψε στο αυτί μου και μου ψιθύρισε «Να γίνεις καλά ματάκια μου ακούς; Να γίνεις καλά γιατί πρέπει να πάμε στην συναυλία. Μαζί. Θα χρειαστεί να πηδήξουμε τα κάγκελα και γι΄ αυτό θα πρέπει να είσαι καλά» και εγώ με όσες δυνάμεις είχα του απάντησα «δεν θα μπορώ πια να σκαρφαλώνω θα είναι επικίνδυνο» και μου χαμογέλασε πάλι γλυκά.
Πριν 8 μήνες συναντηθήκαμε μετά από καιρό. Κοιταζόμασταν στα μάτια και μιλούσαμε ασταμάτητα… «Περίεργο ματάκια μου σ΄ αγαπάω πολύ… ακόμα και που δεν σε βλέπω ξέρω ότι με νοιάζεσαι. Το νιώθω» μου είπε και εγώ του χαμογέλασα γλυκά. «Ζήτησε μου κάτι και θα το κάνω. Οτιδήποτε» του είπα «μία βόλτα με τον Δαβίδ (το αμάξι του) όπως παλιά. Μόνοι μας με την μουσική δυνατά». Στην διαδρομή μου έβαζε τραγούδια και με ρωτούσε αν τα ξέρω σαν να ήθελε να με τσεκάρει. Να δει αν θυμάμαι και αν ξέρω, αν παρακολουθώ!
Μετά το τέλος μίας συναυλίας πριν λίγο καιρό τον συνάντησα ξανά. Αυτός στην μέση της αρένας και εγώ στις κερκίδες. «Στάσου εκεί έρχομαι» του φώναξα. Πλησίασα. Είχε κάγκελα. Δεν προσπάθησα να τα ανέβω. «Θα πρέπει να πλησιάσεις» του φώναξα και αυτός με κοίταζε κάνοντας μου νόημα να προσπαθήσω. Δεν προσπάθησα γιατί με πλησίασε πριν λήξει η προθεσμία και φωνάξω πως δεν μπορώ.
«Ήταν υπέροχα ε ματάκια μου;» μου είπε και με φίλησε.

Εχθές είχε γενέθλια. Δεν μπορούσα να τον πάρω γιατί θα του δημιουργούσα πρόβλημα και φυσικά δεν μπόρεσα να είμαι εκεί. Του έστειλα μήνυμα και μου απάντησε πως με σκέφτεται συχνά και ας μην βρισκόμαστε τώρα πια και ότι τελικά δεν έχει σημασία τα πόσα κλείνεις. Σημασία έχει να μην γεράσεις ποτέ όσο και αν μεγαλώσεις…

Χρόνια πολλά Μητσάκο… (ματάκια μου είσαι ο καλύτερος μου φίλος και ας μην "σε βλέπω στον γάμο μου" λόγω ανωτέρας βίας ; ) )

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 08, 2006

those who believe are more right from those who don't?

http://www.ad-awards.com/inc/video.swf?id=30

I close my eyes and think how it might be.The future's here today.Its not too late.I believe in miracles.I believe in a better world for me and you!

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 07, 2006

Είμαι αθώα κύριε δικαστά!!!

Αυτό το ποστ αγαπητοί βλογερς έχει ως σκοπό την απόδειξη της αθωότητας μου. Καταρχήν θα σας ζητήσω να ανατρέξετε στα σχόλια του προηγούμενου ποστ και να διαβάσετε το τελευταίο σχόλιο του Gelial (σας βάζω και φωτο του σχολιου γιατί αυτός είναι ικανός να προσθέσει καινούριο σχόλιο και να βγει λάδι).



Τον τελευταίο καιρό γίνεται μεγάλη συζήτηση μεταξύ εμου και του Ακατονόμαστου (βλ.Gelial) για κάποιο κοτόπουλο. Εδώ να σημειώσω ότι στην Κρήτη πέρα από το καλό λάδι φημιζόμαστε για την φιλοξενία μας και την ευχαρίστηση που παίρνουμε από το να μπουκώνουμε κόσμο με φαί μέχρι σκασμού. Έτσι από την καλή μου την καρδιά (και επειδή μου υποσχέθηκε ένα γοκ δώρο… που έτσι όπως πάει θα το φάει στο κεφάλι τελικά!!) του υποσχέθηκα κάποια στιγμή να του μαγειρέψω «Κοτόπουλο με καρι». Δυστυχώς οι υποχρεώσεις μου δεν μου άφησαν το περιθώριο να εκπληρώσω την υπόσχεση μου μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα . Εδώ ξεκινάει το δράμα μου αγαπητοί διότι όπως λέει και ο φτωχός λαός καλό θα ήταν σε μικρά παιδιά να μην υπόσχεσαι τίποτα (το δικό μας είναι παιδί 2 μέτρα με πρόωρη ανάπτυξη!) και ενώ θα μπορούσα να το παίξω κινεζούλα και να κάνω ότι δεν θυμάμαι τίποτα του το υπενθύμισα κιόλας ( το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρος σοφού, το τρίς ουκ ανδρος γενικότερα…)! Προχθές λοιπόν που μιλούσαμε στο τηλέφωνο και κανονίζαμε να βγούμε του είπα να έρθει πρώτα από το σπίτι να φάμε το κοτοπουλάκι που με περισσή μαεστρία φτιάχνω , τύφλα να ΄χει η Βέφα, και μετά να συνεχίσουμε την βόλτα. Αλλά για καλή του τύχη ο Echelon δεν ασχολείτο με εμάς εκείνη την στιγμή και δεν έχω καταγραμμένη την συνομιλία! Συγκεκριμένα στην επιμονή μου να περάσει από το σπίτι μου απάντησε «Μπα που να τρέχουμε μετά βραδιάτικα στα νοσοκομεία εεεε στο σπίτι σου ήθελα να πω» και κάποια στιγμή χρησιμοποίησε και την λέξη «γαστρεντερίτιδα» και προφασίστηκε πρόσφατες στομαχικές διαταραχές και ότι το καρι δεν ενδείκνυται. Είπα και εγώ το Χριστιανόπουλο να μην τον πιέσω καθώς τον είδα λίγο τρομοκρατημένο και γέλασα με το αστείο… Αλλααααα όχι κύριε να μας διαπομπεύετε κατ΄ αυτόν τον τρόπο στην βλογοσφαιρα! Αυτό πάει πολύ! Θα το φας ρε (με συγχωρείς δεν είναι της ανατροφής μου) και θα πεις και ένα τραγούδι (ποντιακό)! Και έχε χάρη που δεν μπορώ να παραθέσω περισσότερα στοιχεία προς υπεράσπισή μου γιατί θα πάρω στον λαιμό μου άμαχο πληθυσμό! Και θα το φας και βαλσαμωμένο και τότε να δούμε ποιος θα τρέχει στα νοσοκομεία!!!! Έτσι όπως το πας μια ζωή από την Κυρία Καίτη θα τρως!Χα !!! : PPP

ΥΓ : πότε είπαμε ότι θα έρθεις γιατί έχω και μία ταρίχευση να κάνω;
ΥΓ 2 : επισυνάπτω και στις φίλες αναγνώστριες την συνταγή για να της προλάβω…

Με αγάπη
Befa Trilian

Κοτόπουλο με κάρι

1 κιλό κοτόπουλο
4 μεγάλες ντομάτες
2 μήλα
1 -1/2 φλιτζάνι αλεύρι
1/2 φλιτζάνι νερό
3 κουτ. σούπας ελαιόλαδο
2 σκελίδες σκόρδο
2 κουτ. σούπας ζάχαρη
5 μεγάλα κρεμμύδια
1- 1/2 κουτ. γλυκού αλάτι, πιπέρι
2 κουτ. γλυκού τριμμένη καρύδα (προαιρετικό)
1 φλιτζάνι κομμένος μαϊντανός
1 κουτ. γλυκού τζίντζερ, τριμμένο1 (ή περισσότερες) κουτ. σούπας κάρι σε σκόνη
3 φλιτζάνια διαυγής ζωμός ή γάλα καρύδας

Κόψτε το κοτόπουλο σε μερίδες και τηγανίστε το σε 1 κουταλιά της σούπας λάδι, μέχρι να ροδίσει. Προσθέστε νερό και αφήστε να σιγοψηθεί για 20 λεπτά μέχρι να μαλακώσει το κοτόπουλο. Στραγγίξετε και βάλτε το στην άκρη. Προσθέστε στο τηγάνι τα κρεμμύδια, το σκόρδο, τις ντομάτες, τον μαϊντανό και τα μήλα (όλα κομμένα σε κύβους) και τσιγαρίστε σε μέτρια φωτιά. Προσθέστε τη ζάχαρη, το τζίντζερ και το κάρι σε σκόνη. Πασπαλίστε με αλεύρι και ρίξτε μέσα το διαυγή ζωμό ή το γάλα καρύδας. Προσθέστε την καρύδα και τσιγαρίστε για άλλα 10 λεπτά σε μέτρια φωτιά. Σερβίρετε το ζεστό με ρύζι.

Τρίτη, Δεκεμβρίου 05, 2006

Υπερσύγχρονο design!

Σήμερα μου έστειλαν αυτές τις εικόνες με mail… νομίζω ότι κάθε μία από αυτές είναι χρήσιμη για κάποιον από εσάς…χιχι!


Εικόνα #1 : για την Allitnil που ξεχνάει τα πάντα… μπορείτε να το φτιάξετε μόνοι σας με απλά και καθημερινά υλικά. Θα σας υπενθυμίζει ανά πάσα στιγμή τι έχετε να κάνετε. Κυκλοφορεί σε πολλά χρώματα (κυρίως φλούο) και σχέδια (αναφέρομαι στο χαρτάκι post it) ανάλογα την διάθεση και το στυλ!!


Εικόνα #2 : για την An-lu που όλο με νερά και θάλασσες έχει να κάνει αλλά σαν σωστή γοργονίτσα δεν χρειάζεται πια τα μπρατσάκια της. Κυκλοφορεί επίσης σε πολλά σχέδια και χρώματα. Προτεινόμενες παραλλαγές για την εποχή ή ένα μίνιμαλ πορτοκαλί ή ένα με τον Μπομπ τον Σφουγγαράκη που πολύ φορέθηκε φέτος στις πλαζ! ΠΡΟΣΟΧΗ : μην το αφήνετε αναμμένο όταν δεν ήσαστε στο δωμάτιο κίνδυνος ανάφλεξης!



Εικόνα #3 : τα γραμματόσημα μανικιούρ! Πρόκειται για κοινά γραμματόσημα που μπορείτε να προμηθευτείτε από τα Ελτα της γειτονιάς. Κατάλληλο για την Γωγώ που θέλει πρωτότυπες και χιουμοριστικές εμφανίσεις… ΠΡΟΣΟΧΗ : ελέγξτε πριν αν πρόκειται για συλλεκτικά κομμάτια… μην πάνε χαμένα που ξέρετε μετά από χρόνια μπορεί να πούλιονται πολύ ακριβά στο e-bay!



Εικόνα #4 : για τους άντρες γενικότερα. Αν πέρα από την μπάλα έχετε και ρομαντικές διαθέσεις μετατρέψετε τις μπύρες που καταναλώσατε με τους φίλους σας σε κηροπήγια! Η ανακύκλωση είναι το πάν! Κυκλοφορεί και σε παραλλαγή soda για κυρίες.

Εικόνα #5 : για τον Gelial που κάνουν ανακαίνιση οι δίπλα! Δυστυχώς το κ\πακέτο δεν περιλαμβάνει υπομονή… αυτή θα την διαθέσετε μόνος σας και το χρώμα περιορίζεται στο κίτρινο του ραιβερ!

Εικόνα #6 : ένας πρακτικός τρόπος να κρατάτε τα βαμβακάκια σας στον καθρέφτη του μπάνιου χωρίς να σας πιάνουν χόρο! Πρακτικό αξεσουάρ για την Crusilla που μας στεναχώρησε με την εγχείρηση που είχε κάνει και ψάξαμε να τις βρούμε τρόπο να της κάνουμε την ζωή πιο εύκολη(black humor θα μου πείτε… για να γελάσει λίγο το κορίτσι μας το έκανα…)!

Εικόνα #7 : για τον Νικόλα που μετά τα στυλό, τους μαρκαδόρους και τις δακτυλομπογιές ήρθε η ώρα να εγκαταλείψει και το παραδοσιακό θερμοκήπιο και να το αντικαταστήσει με το νέο Cdκήπιο… ειδικά σχεδιασμένο για μουσικόφιλους θάμνους!

Εικόνα #8 : για εμένα που κοιμάμαι όρθια (γενικότερα) στα λεωφορεία από την κούραση και έχω γεμίσει καρούμπαλα το κεφαλάκι μου… Διατίθεται και σε μάσκα για αναπαυτικότερο ύπνο και ορθοπεδικά προβλήματα. Παρελκόμενα : αναπνευστήρας για σύνδεση με το παράθυρο σε περίπτωση που ο διπλανός σας έχει μαλώσει με το σαπούνι και τα υποκατάστατα του!

Εικόνα #9 : Σπονγκοπετάλια ή αλλιώς Μπομπ ο Σφουγγαροπεταλάκης! Ειδικά για την Deadend mind για ανέμελες βόλτες χωρίς σκοτούρες! Διατίθεται σε ατελείωτες μάρκες και σχέδια ανατομικά και μη!

Εικόνα #10 : κόσμημα μέσης από λάστιχο άσπρου βρακιού. Αφιερωμένο στον Loop που λατρεύει τα άσπρα βρακιά και τις κάλτσες και οτιδήποτε άσπρο γενικότερα! Φυσικά βγαίνει σε όποια παραλλαγή και χρώμα φαντάζεστε… πονηρά παιδιά!

Εικόνα #11 : γλαστοαυτάκια για να μην χάνετε λέξη! Όλαααα θέλω να τα ξέρω όοοοολα όχι ότι είμαι κουτσομπόοοοολα δεν το κάνω από κακό… θέλω να ΄χω υλικό και ας μου τρώει η περιέργεια την σόοοολα! Νομίζω ότι θα ήταν το αξεσουάρ του Enteka για να ακούει τα πάντα και να μας φτιάχνει τις λίστες του!

Εικόνα #12 : Κρανάκι με μυγοσκοτώστρα… για να μην σας φεύγουν τα σάλια! Δεν το αντιστοιχίζω σε κάποιον γιατί όλοι από σαβουάρ βιβρ μου είσαστε τέλειοι! Υπάρχει και σε μεγάλα μεγέθη καθώς και σε full face μοντέλα παντα με το καλύτερης ποιότητας pop filter!

Εικόνα #13 : Πετσετοστοιριχτιρι… για να ξέρετε πάντα που είναι η πετσέτα σας! Ειδικό για τον Πολύκαρπο που τον χάσαμε για λίγο στο διάστημα αυτές τις ημέρες αλλά ευτυχώς είναι σωστός ωτοστοπατζής και βρήκε τον δρόμο του…

Εικόνα #14 : το γνωστό σε όλους μας «wanna be βιβλίο»… για προσεκτικό διάβασμα αλλά μόνο όσων θέλουμε εμείς. Sorry girl δικό σου…

Λυπάμαι αν ξεχνάω κάποιους… γι αυτό σας παραθέτω λίγα ακόμα αντικείμενα (πόθου) για να διαλέξετε. Αν κάποιος δεν είναι ευχαριστημένος με το δικό του μπορεί να ανταλλάξει με κάποιον άλλο (αυτό το έχω διπλό το ανταλλάζεις;)

Παραγγελίες από Δευτέρα ωράριο καταστημάτων… (η ξανθιά στην φωτογραφία ^ δεν πωλείται)