Πέμπτη, Δεκεμβρίου 07, 2006

Είμαι αθώα κύριε δικαστά!!!

Αυτό το ποστ αγαπητοί βλογερς έχει ως σκοπό την απόδειξη της αθωότητας μου. Καταρχήν θα σας ζητήσω να ανατρέξετε στα σχόλια του προηγούμενου ποστ και να διαβάσετε το τελευταίο σχόλιο του Gelial (σας βάζω και φωτο του σχολιου γιατί αυτός είναι ικανός να προσθέσει καινούριο σχόλιο και να βγει λάδι).



Τον τελευταίο καιρό γίνεται μεγάλη συζήτηση μεταξύ εμου και του Ακατονόμαστου (βλ.Gelial) για κάποιο κοτόπουλο. Εδώ να σημειώσω ότι στην Κρήτη πέρα από το καλό λάδι φημιζόμαστε για την φιλοξενία μας και την ευχαρίστηση που παίρνουμε από το να μπουκώνουμε κόσμο με φαί μέχρι σκασμού. Έτσι από την καλή μου την καρδιά (και επειδή μου υποσχέθηκε ένα γοκ δώρο… που έτσι όπως πάει θα το φάει στο κεφάλι τελικά!!) του υποσχέθηκα κάποια στιγμή να του μαγειρέψω «Κοτόπουλο με καρι». Δυστυχώς οι υποχρεώσεις μου δεν μου άφησαν το περιθώριο να εκπληρώσω την υπόσχεση μου μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα . Εδώ ξεκινάει το δράμα μου αγαπητοί διότι όπως λέει και ο φτωχός λαός καλό θα ήταν σε μικρά παιδιά να μην υπόσχεσαι τίποτα (το δικό μας είναι παιδί 2 μέτρα με πρόωρη ανάπτυξη!) και ενώ θα μπορούσα να το παίξω κινεζούλα και να κάνω ότι δεν θυμάμαι τίποτα του το υπενθύμισα κιόλας ( το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρος σοφού, το τρίς ουκ ανδρος γενικότερα…)! Προχθές λοιπόν που μιλούσαμε στο τηλέφωνο και κανονίζαμε να βγούμε του είπα να έρθει πρώτα από το σπίτι να φάμε το κοτοπουλάκι που με περισσή μαεστρία φτιάχνω , τύφλα να ΄χει η Βέφα, και μετά να συνεχίσουμε την βόλτα. Αλλά για καλή του τύχη ο Echelon δεν ασχολείτο με εμάς εκείνη την στιγμή και δεν έχω καταγραμμένη την συνομιλία! Συγκεκριμένα στην επιμονή μου να περάσει από το σπίτι μου απάντησε «Μπα που να τρέχουμε μετά βραδιάτικα στα νοσοκομεία εεεε στο σπίτι σου ήθελα να πω» και κάποια στιγμή χρησιμοποίησε και την λέξη «γαστρεντερίτιδα» και προφασίστηκε πρόσφατες στομαχικές διαταραχές και ότι το καρι δεν ενδείκνυται. Είπα και εγώ το Χριστιανόπουλο να μην τον πιέσω καθώς τον είδα λίγο τρομοκρατημένο και γέλασα με το αστείο… Αλλααααα όχι κύριε να μας διαπομπεύετε κατ΄ αυτόν τον τρόπο στην βλογοσφαιρα! Αυτό πάει πολύ! Θα το φας ρε (με συγχωρείς δεν είναι της ανατροφής μου) και θα πεις και ένα τραγούδι (ποντιακό)! Και έχε χάρη που δεν μπορώ να παραθέσω περισσότερα στοιχεία προς υπεράσπισή μου γιατί θα πάρω στον λαιμό μου άμαχο πληθυσμό! Και θα το φας και βαλσαμωμένο και τότε να δούμε ποιος θα τρέχει στα νοσοκομεία!!!! Έτσι όπως το πας μια ζωή από την Κυρία Καίτη θα τρως!Χα !!! : PPP

ΥΓ : πότε είπαμε ότι θα έρθεις γιατί έχω και μία ταρίχευση να κάνω;
ΥΓ 2 : επισυνάπτω και στις φίλες αναγνώστριες την συνταγή για να της προλάβω…

Με αγάπη
Befa Trilian

Κοτόπουλο με κάρι

1 κιλό κοτόπουλο
4 μεγάλες ντομάτες
2 μήλα
1 -1/2 φλιτζάνι αλεύρι
1/2 φλιτζάνι νερό
3 κουτ. σούπας ελαιόλαδο
2 σκελίδες σκόρδο
2 κουτ. σούπας ζάχαρη
5 μεγάλα κρεμμύδια
1- 1/2 κουτ. γλυκού αλάτι, πιπέρι
2 κουτ. γλυκού τριμμένη καρύδα (προαιρετικό)
1 φλιτζάνι κομμένος μαϊντανός
1 κουτ. γλυκού τζίντζερ, τριμμένο1 (ή περισσότερες) κουτ. σούπας κάρι σε σκόνη
3 φλιτζάνια διαυγής ζωμός ή γάλα καρύδας

Κόψτε το κοτόπουλο σε μερίδες και τηγανίστε το σε 1 κουταλιά της σούπας λάδι, μέχρι να ροδίσει. Προσθέστε νερό και αφήστε να σιγοψηθεί για 20 λεπτά μέχρι να μαλακώσει το κοτόπουλο. Στραγγίξετε και βάλτε το στην άκρη. Προσθέστε στο τηγάνι τα κρεμμύδια, το σκόρδο, τις ντομάτες, τον μαϊντανό και τα μήλα (όλα κομμένα σε κύβους) και τσιγαρίστε σε μέτρια φωτιά. Προσθέστε τη ζάχαρη, το τζίντζερ και το κάρι σε σκόνη. Πασπαλίστε με αλεύρι και ρίξτε μέσα το διαυγή ζωμό ή το γάλα καρύδας. Προσθέστε την καρύδα και τσιγαρίστε για άλλα 10 λεπτά σε μέτρια φωτιά. Σερβίρετε το ζεστό με ρύζι.

10 Comments:

Blogger Crucilla είπε και λάλησε...

Τελικά αυτό το ποστ της Μισιρλού κολλάει παντού ε;; ΜΟΥΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!
Αθώα καλό μου κορίτσι, αθώα. Δεν τον έχουμε καταλάβει νομίζει....

1:02 μ.μ.  
Blogger unpaiktable είπε και λάλησε...

Τώρα το θέμα είναι από πού έγινε το copy/paste; Χαχαχα..! Η Ινδή πάντως στη δουλειά μου είπε πως για να μαγειρέψεις κάτι με κάρυ πρέπει να ρίξεις όλο το σακουλάκι, μία κουταλιά για ένα κιλό κοτόπουλο μήπως είναι λίγο;

1:21 μ.μ.  
Blogger Trilian είπε και λάλησε...

Crusilla : το ξέρω ότι καταλαβαίνετε το δράμα μου… κλψ… σνιφ!

Unpaiktable : www.gourmet.gr …δεν είπα ποτέ ότι την έβγαλα από το μυαλό μου την συνταγή και ότι κατέχω την πατέντα… όσο για το καρυ να ξέρεις ότι στις συνταγές δεν κάνουμε ποτέ ακριβώς αυτό που λέει το χαρτί γιατί δεν βγαίνει καλό… θέλει σχεδόν όλο το βαζάκι μέχρι το κοτόπουλο να γίνει κίτρινο φωσφοριζε! Χιχι!

Deadend mind : εμ έτσι είναι … το έχω ξαναπεί : οι μισές δουλειές δεν μου αρέσουν!
Θα σε χρειαστώ μάρτυρα στο δικαστήριο… ήσουν εκεί όταν προθυμοποιήθηκα!

1:53 μ.μ.  
Blogger snikolas είπε και λάλησε...

Φοβερή ζήλια ρε παιδί μου που χειρίζομαι τα τσοπστικς σαν χειρούργος! Επειδή με κακολόγησε, θα πάρω το μέρος σου αγαπητή trilian, και θα κρατάω ανοιχτό το στόμα του gelial για να τον μπουκώνεις με το κοτόπουλο αλά βαλσαμωμένο!

2:00 μ.μ.  
Blogger unpaiktable είπε και λάλησε...

Όσο για τη φωτογραφία στο τέλος, αυτά δεν είναι κοτόπουλα με κάρυ αλλά κοτόπουλα με χάρη! :P

8:08 μ.μ.  
Blogger eparxiakosaloni είπε και λάλησε...

μεγαλος απατεωνας ο Γελιαλ

αλλα φταις και συ που θες να τον ταισεις και να τον περιποιηθεις

αστον εκει στην μιζερια του

8:48 μ.μ.  
Blogger tzo είπε και λάλησε...

Gel.............. Που είναι ο Gel; Οέο!
Είτε ψάχνει την πιο αιμοβόρα απάντηση είτε φοβήθηκε! Μπουχαχα....
Εγώ δεν είχα την χάρη να το φάω την τελευταία φορά που το έκανες αλλά έμαθα πως όλοι το ευχαριστήθηκαν, έτσι το λέω για να μη νομίζει ότι θα τον στείλεις στο νοσο!

10:23 π.μ.  
Blogger YO!Reeka's είπε και λάλησε...

Εδώ είμαι, εδώ είμαι, απλά είχα πολύ δουλειά και δεν πρόκαμα!
Λοιπόν, καταρχήν να τρωω από την κ. Καίτη δεν παίζει, γιατί η κ. Καίτη πέθανε. Καλά μην αισθάνεσαι άσκημα, στη ζωή είναι όλα.
Επίσης το να ανεβάζεις συνταγές στο Ίντερνετ δεν σε κάνει μαγείρισσα- έτσι μπορώ να σου φτιάξω κι εγώ μαγειρίτσα, παστίτσιο, ό,τι θες! :Ρ
επίσης τόσο καιρό το κοτόπουλο κοιμόνταν βαθιά στη θεωρία, τώρα που θα έρθει ο σνικόλας το σκέφτηκες; τέλος πάντων, κάλλιο αργά παρά ποτέ.
και τέλος, ένα ποντιακό τραγούδι

Εκάεκεεεν το τσάμπασιιιν
κι επέμναν τα ντουβάρεα γιαρ γιαρ αμάν
κι ερούξαν σο γουρτάρεμα
τ' Ορντούς τα παληκάρεα γιαρ γιαρ αμάν

αυτά κίσες κίσες

10:56 π.μ.  
Blogger Trilian είπε και λάλησε...

Nikola : σαν χειρούργος; Τελικά την τρως την πάπια ή της κάνεις εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς;

Unpaiktable : κοτόπουλα που κάνουν βάρη…

Eparxiako saloni : φταίω φταίω…

Allitnil : μίλα βρε πουλάκι μου που ξέρεις γιατί βλέπεις τι γίνετε…

Gelial : ααα κοίτα να σου πω δεν θα με κάνεις να νιώσω και τύψεις (γιατί στα πρόθυρα είμαι)… εγώ να χαβαλεδιάσουμε τρώγοντας ήθελα. Όσο για τον Νικόλα αν θέλεις δεν του δίνουμε γιατί είναι ικανός να μας χειρουργήσει με την κουτάλα της σούπας!
… το ποντιακό τραγούδι να ηχογραφηθεί παρακαλώ σε κασσετοφωνάκι και να σταλεί με mail για να είμαι σίγουρη ότι το λες εσύ!

Τσαντίστηκεεεεεεεεεεεεεεεεεεςςς;;; : ))

11:52 π.μ.  
Blogger sorry_girl είπε και λάλησε...

Aχα!Τώρα είδα οτι με αποκάλεσε κρέιζι κρέιζι και επιροσθέτως και Λάσκαρη!
Θα σου τον σιάξω εγώ!
Trilian κοπέλα μου. όταν κανονίσεις αυτή την μάζωξη σε περικαλώ να με φωνάξεις κι εμένα. Θα φέρω και ένα πιάτο σούπερ! Αρβανίτικο κοτόπουλο. Την συνταγή δεν την αποκαλύπτω γιατί είναι της μακαρίτισας της γιαγιάς μου.(Δεν είναι η κυρία Καίτη η γιαγιά μου-χοχοχο! μαύρο χιούμορ!)
Και μετά θα δεις αν θα φάει το δίμετρο παλικάρι μας!

12:34 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home