Και ένα και δύο και τρία και ΠΑΜΕ!!

ή αλλιώς η πρώτη ημέρα στο γυμναστήριο…



Το γυμναστήριο στο οποίο πηγαίνω (όπως φαντάζομαι και όλα τα γυμναστήρια που δεν πηγαίνω) έχει εκτός από τα απογευματινά και τα πρωινά ομαδικά προγράμματα. Έτσι λόγω του ότι έχω την ευχέρεια να πάω στην δουλειά αργούτσικα (δεν λέω ώρα γιατί καταντάει σκάνδαλο μερικές φορές) αποφάσισα να πηγαίνω πουρνό πουρνό να χτυπιέμαι και μετά να πηγαίνω στην δουλειά με το πνεμόνι ανοιχτό!
Έτσι κίνησα να πάω πρώτη ημέρα… το πρόγραμμα που διάλεξα ήταν το εύκολο πρόγραμμα για αρχάριους γιατί είμαι και ολίγον λαπάς και που να μπλέκεις τώρα με τις Πετρουλάκες του προχωρημένου τμήματος!! Η ώρα ήταν λίγο βάρβαρη αλλά «δεν πειράζει» σκέφτηκα από μέσα μου «καιρός να ξυπνάω και λίγο πιο νωρίς γιατί σε λίγο θα με πηγαίνουν με το κρεβάτι στην δουλειά από τις πολλές ξάπλες». Βάζω τα πράγματα μου στο ντουλαπάκι μου, παίρνω την πετσετούλα μου και πάω στην αίθουσα και τι να δω… Οι συναγωνίστριες μου όλες άνω των 50 έτοιμες για Aerobic!! Πω πω λέω μια χαρά θα είναι, ήρεμα τα πράγματα δεν θα ζοριστούμε πολύ σήμερα!! θα έπρεπε όμως να με παραξενέψει η γυμνάστρια η οποία ήταν 1,85 τουλάχιστον με T-Shirt της αστυνομίας (ξες βρε αυτο το μπλεδάκι που λέει police στην πλάτη και δεν εννοεί το συγκρότημα...) Δεν έλεγα καλύτερα «Να ένα εκατομμύριο (€);»… Ξεκινάει το πρόγραμμα και τα βλέπω όλα. Και δώστου βηματισμοί και δώστου μπροστά και δώστου πίσω και η φτέρνα να ακουμπάει την πλάτη και το γόνατο την μύτη, και αριστερά να πηγαίνουν αυτές δεξιά εγώ, μεταβολή να κάνουν αυτές να βρίσκομαι ανάποδα εγώ και να με κοιτάνε όλες με την απορία στο βλέμμα… να μην σας τα πολυλογώ πολύ μεγάλο πρόβλημα το δεξιά και το αριστερά στους καθρέπτες ειδικά αν η γυμνάστρια κοιτάει προς τα εσένα και τα κάνει όλα ανάποδα!!! Μετά από 1 ώρα έφυγα κομμάτια… τα πόδια μου έτρεμαν, τα χέρια μου το ίδιο και να με έχει κόψει και μία νύστα άλλο να σας το λέω και άλλο να το βλέπετε. Ευτυχώς είχα πάει με το αμάξι και γύρισα στην δουλειά αλλιώς αν βασιζόμουν στα πόδια μου θα την είχα πέσει κάπου στην Αλεξάνδρας σε κανένα παρτέρι να συνέλθω λιγουλάκι…φαντάσου να πήγαινα στο λίγο πιο προχωρημένο που με βόλευαν οι ώρες καλύτερα τι είχε να γίνει ;)