Ήμουν και εγώ στο κότερο!

Αγαπητοί Βλογερς

Για να σταματήσετε να ανησυχείτε να σας ενημερώσω ότι πέρα από μία αφυδατωσούλα, το κατακόκκινο πρόσωπο από τον ήλιο και το ότι ακόμα γυρίζει το δωμάτιο όταν κουραστώ πολύ χαίρω άκρας υγείας. Οι φόβοι μου και οι ευχές (ο θεός να τις κάνει ) των φίλων μου δεν βρήκαν έδαφος να ευδοκιμήσουν. Το αντίθετο μάλιστα! Το τριήμερο ιστιοπλοΐας ήταν από τα πιο super πράγματα που έχω κάνει ποτέ και περιμένω πώς και πώς για την επόμενη φορά. Μάλιστα σκέφτομαι πολύ σοβαρά να γραφτώ στον ιστιοπλοϊκό όμιλο της Γλυφάδας για τα απαραίτητα μαθήματα.


Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω από πού να αρχίσω. Σε γενικές γραμμές ήταν ένα τριήμερο σε μορφή πενταήμερης. Την Παρασκευή στις 16.00 στην μαρίνα Δέλτα συναντηθήκαμε γύρω στα 80 άτομα και χωριστήκαμε σε 11 σκάφη. Φυσικά εμείς πήραμε το πιο παλιό, μικρό και με τα λιγότερα κομφόρ ιστιοπλοϊκό αλλά η ύπαρξη του πιο ΘΕΟΥ skipper EVER (Θεός σας λέω ο άτιμος) δικαίωσε τις προσπάθειες μας για επιβίωση τις τρεις αυτές ημέρες! Το σκάφος μας λεγόταν venue και όταν το άκουσα το πρώτο πράγμα που είπα ήταν « μα καλά σε στριπτιτζάδικο θα μας πάνε; Στο κλαρί θα μας βγάλουν 8 κορίτσια σαν τα κρύα τα νερά;» (Γέλια και από το βάθος μία φίλη να λέει) « καλά ανέβα εσύ στο κλαρί που σε αντέχει και αν βρω κανένα κορμό παραδίπλα θα έρθω και εγώ!».



Το πρόγραμμα έλεγε Αθήνα-Αίγινα 5 ώρες ταξίδι( διανυχτέρευση ), Αίγινα – Μονή – Πόρο πολλές ώρες ταξίδι έχασα το μέτρημα ( διανυχτέρευση ) Πόρος – Αγ.Μαρίνα – Αθήνα ένας αιώνας ταξίδι Τέλος. Ο καιρός στο πήγαινε και γενικά κατά την διάρκεια ήταν αρκετά καλός με κάποια σκαμπανεβάσματα και στον γυρισμό γύρω στα 6 μποφόρ (not good), πράγμα που έκανε τα πράγματα πολύ extreme και την ημέρα μας σαν βγαλμένη από το survivor αλλά πάνω σε ιστιοπλοϊκό!



Τα παιδιά που διοργάνωναν το πρόγραμμα είχαν πολύ γέλιο και ήταν πολύ ευχάριστοι τύποι με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν πολύ σύντομα παρέες ανάμεσα στα πληρώματα (εμάς δηλαδή!). Κατά την διάρκεια των ταξιδιών λιώσαμε στο κατάστρωμα με καφέ, μουσική, ξάπλα και χαβαλέ. Εκτός από την επιστροφή όπως είπα και παραπάνω που κοντέψαμε να θαλασσοπνιγούμε! Στην Μονή και στην Αγ. Μαρίνα οι skippers μάζεψαν όλα τα ιστιοπλοϊκά στα ανοιχτά και τα έδεσαν μεταξύ τους για να κάνουμε μπάνιο. Εκεί έγινε ο ΧΑΜΟΣ. Βουτιές από τα σκάφη, υποβρύχιες φωτογραφίες, πατητές και μπουγέλα ανάμεσα στα πληρώματα… (ακόμα έχουμε ανοιχτούς λογαριασμούς Κυριάκο… δεν θα σε πετύχω; Μαύρη η ώρα που μου πέταγες εκείνο τον κουβά με νερό όταν λιαζόμουν στην πλώρη!). Τα βράδια στην Αίγινα και στον Πόρο τα σπάσαμε (κυριολεκτικά) σε τοπικά μπαράκια και κοντέψαμε να ξεγοφιαστούμε από τον χορό! (μάνα αμάρτησα… χόρεψα 3 συνεχόμενα τσιφτετέλια! Σου υπόσχομαι όταν γυρίσω σπίτι να ακούω 5 ώρες thrush metal για εξαγνισμό!). Πάντως κατά γενική ομολογία ήμασταν το πιο τσαχπίνικο crew ( εεε πειρατήηηηη το τόπι μου) να μην πω οι «θεογκόμενες» σαν τον Gelial και παρεξηγηθώ καθώς όλοι οι άντρες από τα άλλα πληρώματα μας πλησίαζαν με την ατάκα « έχω και κότερο πάμε μία βόλτα;»!



Τα high lights ήταν αναμφίβολα οι βουτιές στην Μονή που τα νερά ήταν σμαραγδένια και το κοπάδι με τα δελφίνια στην επιστροφή! Όταν καταφέρω να ανεβάσω βιντεάκι θα δείτε τι εννοώ! Στις φωτογραφίες είμαι εγώ σε βουτιά αλλά ο φωτογράφος δεν προλάβαινε να κάνει και βουτιά και να φωτογραφίζει ταυτόχρονα οπότε τα αποτελέσματα είναι λίγο τυχαία! Το Τούμπανο είναι καντίνα στην Αίγινα που σε κάνει τούμπανο μετά από δύο σάντουιτς (ειδικά αν έχεις πολλές ώρες να φας!).



Συμπέρασμα : Αν ποτέ σας δοθεί η ευκαιρία μην την χάσετε. Είναι πολύ καλή εμπειρία! Αν κουνάει πιείτε δραμαμίνη δεν είναι ντροπή (απλά είναι φλωριά χιχι) και μείνετε στο κατάστρωμα ώστε να έχετε οπτική επαφή με τον ορίζοντα. Αν ζαλίζεστε και πάλι δεν κάνετε για καπετάνιος!



ΥΓ1 : ένα μεγάλο ευχαριστώ (χειροκροτήματα και ιαχές) στον Hercules για το οφθαλμόλουτρο και που μας ανέχτηκε να τον φωνάζουμε «Ναβαρχούκο».
ΥΓ2 : Gogo έμαθα ότι στο δικό σας τριήμερο ήσασταν 18 σκάφη πράγμα που δυσκόλεψε αρκετά τα πράγματα και ότι είχε τρελά μποφόρ οπότε μάλλον γι΄ αυτό ήταν λίγο πίκρα!
ΥΓ3 : Στέλιο πέσε εσύ, να πέσει ο Βασίλης, να έρθουμε να πέσουμε εμείς μετά από δίπλα!! Χιχι ! (εσωτερικό αστείο).