Εκραν...

Άντε να το γράψω και εγώ, όχι τίποτα άλλο, αλλά δεν ξέρω και τι ποστ να ανεβάσω. Παρόλα αυτά 7 ταινίες μου είναι πολύ δύσκολο να διαλέξω… θα τις ομαδοποιήσω κάπως για να κάνω ζαβολιά καθώς το 7 πολύ με περιορίζει… μπουχαχαχα (σατανικό γέλιο μην τα ξαναλέμε)

1. Star wars (όλα) : για τρεις λόγους. Πρώτον γιατί αν δεν τα έχεις δει μέσα στο μυαλό μου είναι σαν να μην έχει πιει ποτέ coca cola (γίνεται; Εμ Δεν γίνεται!). Δεύτερον γιατί Lucas = Respect και τρίτον γιατί μεγάλωσα παίζοντας τον Jedi με τα ξαδέλφια και τον bro μου και εξακολουθώ να το κάνω με τους φίλους μου… may the force be with you και τα ρέστα!

2. ΌΛΑ από Monty Pythons : για το καταπληκτικό αγγλικό χιούμορ που λατρεύω, για τις νύχτες απίστευτου γέλιου με την παρέα και γιατί όπως είπα και στην Crucilla : …bring out your deaaaaaad…!



3. ΌΛΑ από Tim Burton : γιατί ξέρει να λέει παραμύθια και τα λέει και ωραία ο άτιμος (αχ πόσα ξέρεις εσύ πόσα ξέρεις) και γιατί η Allitnil δεν μπορεί να σκέφτεται τον Τζόνυ Ντεπ… (εσωτερικό, αλλά πολύ καλό αστείο που κρατάει χρόνια…χιχι)



4. Fantasia (1940 & 2000) : γιατί εκτός από καλύτερες ταινίες κινουμένων σχεδίων EVER με την πιο απίστευτη μουσική, μου άλλαξαν την ζωή (don’t ask)!!!


(το συγκεκριμένο απόσπασμα είναι όλα τα λεφτά!!)

5. I am Sam , Mystic River και 21 Grams γιατί ο Sean Penn ΤΑ ΣΠΑΕΙ!!!






6. το 6 θα το χωρίσω σε υποκατηγορίες… πως μας έλεγαν στην σχολή «μην ανησυχείτε δύο ερωτησούλες θα βάλω σαν τεστ» και η καθεμία είχε και από 27 υπό-ερωτήματα; Ε έτσι!! Οπότε έχουμε και λέμε :

α. Pulp Fiction, Trainspoting, Requiem for a dream γιατί άλλαξαν τον τρόπο που βλέπαμε τα ναρκωτικά στον κινηματογράφο (πέρα από όλα τα άλλα)
β. Φυλακόβιες ταινίες ή τέλος πάντων αυτού του στυλ: «Green mile», «Midnight Express» ,«In the name of the Father» και «The Shawshank Redemption» γιατί το στομάχι μου έγινε κόμπος (ή και κόμβος αλλά με μεγάλη κυκλοφοριακή συμφόρηση)
γ. THE GODFATHER όλα (ουδεν σχολιον)

7. last but not least Ε.Τ. : γιατί όχι μόνο έσπασε τα ταμεία και συνέχισε να τα σπάει για πολλά χρόνια μέχρι ο Spielberg να επιτρέψει να βγει σε VHS αλλά γιατί ήταν, είναι και θα είναι μία από τις ποιο γλυκές οικογενειακές ταινίες που μας μεγάλωσε, με σαφές μήνυμα για την διαφορετικότητα, τον ρατσισμό και την ξενοφοβία. Η αφίσα με το φεγγάρι και το ποδήλατο ήταν για πολλά χρόνια πάνω από το κρεβάτι μου (ακόμα δεν μπορώ να φανταστώ ότι κάποιος μπορεί να μην την έχει δει ποτέ, ισχύει εδώ το γνωστό με την coca cola όπως και στο star wars) και ακόμα και τώρα δεν χάνω την ευκαιρία να φωτίζω το δάκτυλο μου μιμούμενη την κλασσική πια σκηνή «Ε.Τ. phoooneee hoooommmeee”!!! (κατά το ‘Οσα παίρνει ο άνεμος «Frankly my dear I don’t give a damn» τόσο κλασσική σκηνή δηλαδής)





Φυσικά είναι πολλά ακόμα και όσο το σκέφτομαι μου έρχονται και άλλα, αλλά νομίζω ότι κάπου εδώ θα πρέπει να σταματήσω γιατί θα με πάρει η μπάλα και δεν θα ξέρω τι κάνω…

ΥΓ : αχ και το «Munchen» ήταν καταπληκτικό και το «Τριο της Μπελβίλ» και το «Λιβάδι που δακρύζει» (που κόντεψα να λιποθυμήσω από την ένταση) και το … και το… και το «Οι άλλοι» και το «Βαβέλ» και το… οκ σταματάω!! Γκρρρρ : (

ΥΓ2: ας γράψει όποιος θέλει για τις ταινίες του... ; )



(φυσικά για τους φαν του Miller Sin city & 300 rules!! γιατί ήταν σαν να διάβαζα το κομικ!)