Λικεράκι; Φοντάν; τι να σας κεράσουμε;

Εχθές έκατσα και έφτιαξα λικέρ Μανταρίνι… την συνταγή την πήρα από την μαμά Θεσσαλονικιού φίλου… ή μάλλον για να το κάνω λίγο πιο πιασάρικο την βρήκα στην σοφίτα μέσα σε ένα σκονισμένο σεντούκι με πολλά μυστικά και χάρτες του περασμένου αιώνα. Η συνταγή ήταν γραμμένη χειρόγραφα από την Πολιτισσα, προπρογιαγιά του φίλου μου, που φήμες λένε ότι καταγόταν από την Σμύρνη και ήταν μάγισσα! Καλύτερα τώρα; Ωραία πάμε παρακάτω…
Το θέμα όμως έχει ως εξής : στην συνταγή περιλαμβάνετε και το καθαρό οινόπνευμα (λικέρ γιου νοου). Πήγα στο φαρμακείο όπως με συμβούλεψε η κυρία Ευγενία εεε η μάγισσα, αλλά δεν είχαν μικρό μπουκαλάκι με αποτέλεσμα να μου δώσουν ένα αρκετά μεγαλύτερο!!! Νομίζω όμως ότι μου ξέφυγε κάπως στην δοσολογία και όπως λέει και η διαφήμιση «τις δόσεις δεν τις φτιάχνεις μόνος σου»! Όταν αυτό το λικέρ ετοιμαστεί (γιατί τον θέλει τον χρόνο του για να ωριμάσει και ωστόσο εμείς παίζουμε με τις τάπες των βαρελιών) να μου το θυμάστε… ή θα μας πάνε μέσα σαν την εποχή της ποτοαπαγόρευσης ή θα την ακούμε με ένα απλό βρέξιμο των χειλιών… !!!
Λέω να φτιάξω ετικέτα για το μπουκάλι που να λέει ότι ενδείκνυται και για εντριβή!!