@ Σαλλλλονίκη!
Το περασμένο Σκ ήμουν Σαλονίκη. Το καρντάσι μου είναι Σαλονικιά και κανονίζαμε αυτό το ταξίδι από τις αρχές του νέου έτους. Να είναι καλά η Aegean που σε κάνει να ταξιδεύεις με 19 € (80 πήγαινε – έλα με τους φόρους) και κανείς δεν ξέρει πόσο πλήρωσες! Η εβδομάδα πέρασε βασανιστικά και όταν ήρθε η ώρα να ταξιδέψουμε δεν είχα κάνει καμία προετοιμασία με αποτέλεσμα να τρέχω την τελευταία στιγμή και να μην φτάνω. Τελικά έφτασα! (όχι που θα μου γλίτωνε)
Από Αθήνα ξεκινήσαμε 4 κοριτσούδια (δροσερά σαν τα γαρύφαλλα… εσωτερικό αστείο) και πάνω μας περίμεναν κάτι ξαδέρφια και κοινοί φίλοι. Δυστυχώς όπως όλα τα ωραία έτσι και αυτό το ταξίδι τελείωσε πάρα πολύ γρήγορα αλλά τα σκηνικά που ζήσαμε ήταν στιγμές απείρου κάλλους και γέλιου! (γύρισα με κλεισμένο λαιμό από τα γέλια… No comment το ξέρω η κράση μου δεν αντέχει πια τα ξεσαλώματα!)
Απίστευτο και όμως αληθινό #1 : Φτάνουμε στο ξενοδοχείο με γέλια και φωνές ενθουσιασμένες χωρίς λόγο… ο Ξενοδόχος μας κοιτά απορημένος. Προσπαθεί να μας δώσει δωμάτια και ταυτόχρονα να μην γελάσει για να δείξει ότι είναι επαγγελματίας! Αφού κάνει τις απαραίτητες διαδικασίες μας δίνει τα κλειδιά των δωματίων. Σε εκείνη την φάση μας εξηγεί πως κλειδώνει η πόρτα και πως αν θελήσουμε να την κλειδώσουμε απέξω θα πρέπει πρώτα να γυρίσουμε την ασφάλεια από μέσα (κάτι σαν τα αμάξια) διαφορετικά θα παλεύουμε με το κλειδί χωρίς λόγο. Κάνοντας πλάκα του λέω:
- Καλέ ένα πρόχειρο πόμολο δεν έχετε να μας δείξετε;
- Βεβαίως λέει αυτός, αποστομόνωντας με και τραβάει κάτω από τον πάγκο ένα κομμάτι πόρτα με ένα πόμολο πάνω και ξεκινά την επίδειξη!!!
- Χαχα γελάω εγώ, πάλι καλά που δεν κουβαλήσατε την πόρτα ολόκληρη του λέω εγώ… το χρησιμοποιείτε και για φονικό όπλο;
- Αν υπάρχει κανένας περίεργος πελάτης, μου λέει αυτός χαμογελώντας και μου κόβει τον αέρα!
Απίστευτο και όμως αληθινό #2 : Πάμε για καφέ στο κέντρο. Ρε σεις μου έκανε απίστευτη εντύπωση ότι στις high και καλά καφετέριες υπάρχουν τραπέζια reserve 14.00 το μεσημέρι και κερνάνε σφινάκια!!! Θα μου πείτε εκεί πήγες και εσύ; Δεν πήγα, θα σας απαντήσω, με πήγαν… εγώ ως γνωστον φτωχό κοριτσάκι βιοπαλαιστών είμαι και τέτοιες χλιδές ούτε που τις γνωρίζω. Εδώ να σημειώσω πως όλο το ΣΚ ήμουν έρμαιο παρέας με λαϊκά γούστα όπου οι κοπέλες μοιάζουν στην Κοκκίνου και οι άντρες στον Τσαλίκη στην καλύτερη! Δεν λέω ότι κάνουν άσχημα άλλωστε φίλοι μου από το Δημοτικό είναι… απλά ξεκαθαρίζω την θέση μου!
Μα reserve;;; τστστστς!
Απίστευτο και όμως αληθινό #3 : Το βράδυ πήγα σε no name μπουζούκια! Δεν θα σχολιάσω τους τραγουδιστές ούτε τον κόσμο (και αυτό γιατί θα μου ξαναπείτε τραβάτε με και ας κλαίω είσαι και δεν θα μπορώ να σας πείσω ότι κάνω κοινωνιολογική έρευνα πάνω στην ανθρώπινη συμπεριφορά σε χώρους διασκέδασης για μία εργασία στο μεταπτυχιακό) … ένα παράπονο θα κάνω… ΠΟΛΥ ΚΡΥΟ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ!!! Όχι τίποτα άλλο αλλά έπρεπε να είμαι και κυριλέ ντυμένη και είπα πως θα με πάνε για απόψυξη μέχρι να μπούμε στο μαγαζί! Πάντως δεν μπορώ να πω… είχε την πλάκα του! Υπήρχε και ένας που προσπαθούσε ο καημένος να ξεσηκώσει τον κόσμο μα του κάκου… άντε βρε και Τερζής σου εύχομαι αγαπητέ! Κόντεψα να φάω και τα μούτρα μου σε κάτι γαρύφαλλα… που πας μωρή με την τσάπα;;;; Τακούνι και Γαρύφαλλο στο πάτωμα θέλουν την μαεστρία τους!
Απίστευτο και όμως αληθινό #4 : την Κυριακή πήγαμε σε ένα χωρίο (αυτό ήταν το απίστευτο αλλά αληθινό) τον Παλιό Παντελεήμωνα. Όποιος δεν έχει πάει το συστήνω ανεπιφύλακτα! Είναι σαν να βρίσκεσαι σε παραμύθι… πέτρινα σπιτάκια, πλακόστρωτα και με απίστευτη θεα στην θάλασσα που απλώνεται κάτω από το Λιτόχωρο! Το χωριό δεν έχει μόνιμους κατοίκους αλλά μόνο ξενώνες, μαγαζάκια και ταβέρνες. Το αναπαλαίωσαν (κατά την ταπεινή μου γνώμη πολύ επιτυχημένα) γιατί το είχαν εγκαταλείψει οι κάτοικοι του χρόνια πριν και το έκαναν ένα υπέροχο θέρετρο. Τζάκι, ζεστή σοκολάτα, κιθαρούλα και άγιος ο θεός… αχχχχ βαχ (βαθύς αναστεναγμός από το υπόγειο όπου δουλεύω!)
Απίστευτο και όμως αληθινό #5 : Το γέλιο πήγε σύννεφο σε βαθμό κλάματος… Χρόνια είχα να περάσω τόσο καλά καθ΄ όλη την διάρκεια εκδρομής! Στο αεροδρόμιο Μακεδονία παίξαμε και μουσικές καρέκλες στην αίθουσα αναμονής αλλά μετά την άφιξη μας στο Ελ. Βενιζέλος ήμασταν Κυρίες… εδώ βλέπεις μπορεί και να πέσουμε πάνω σε κανένα γνωστό!!!
Δυστυχώς κράσαρε η κάρτα τις ψηφιακής και ακόμα δεν έχουμε νέα της από την εντατική όπου την έχουμε σε καταστολή για να σας δείξω φωτογραφίες! Ελπίζω όμως να καταφέρουμε να την κάνουμε να ομολογήσει και να σας δείξω τουλάχιστον τον Π. Παντελεήμωνα… (τα υπόλοιπα περιεχόμενα της δεν με τιμούν ιδιαίτερα οπότε κάνω το κινεζάκι )…
Από Αθήνα ξεκινήσαμε 4 κοριτσούδια (δροσερά σαν τα γαρύφαλλα… εσωτερικό αστείο) και πάνω μας περίμεναν κάτι ξαδέρφια και κοινοί φίλοι. Δυστυχώς όπως όλα τα ωραία έτσι και αυτό το ταξίδι τελείωσε πάρα πολύ γρήγορα αλλά τα σκηνικά που ζήσαμε ήταν στιγμές απείρου κάλλους και γέλιου! (γύρισα με κλεισμένο λαιμό από τα γέλια… No comment το ξέρω η κράση μου δεν αντέχει πια τα ξεσαλώματα!)
Απίστευτο και όμως αληθινό #1 : Φτάνουμε στο ξενοδοχείο με γέλια και φωνές ενθουσιασμένες χωρίς λόγο… ο Ξενοδόχος μας κοιτά απορημένος. Προσπαθεί να μας δώσει δωμάτια και ταυτόχρονα να μην γελάσει για να δείξει ότι είναι επαγγελματίας! Αφού κάνει τις απαραίτητες διαδικασίες μας δίνει τα κλειδιά των δωματίων. Σε εκείνη την φάση μας εξηγεί πως κλειδώνει η πόρτα και πως αν θελήσουμε να την κλειδώσουμε απέξω θα πρέπει πρώτα να γυρίσουμε την ασφάλεια από μέσα (κάτι σαν τα αμάξια) διαφορετικά θα παλεύουμε με το κλειδί χωρίς λόγο. Κάνοντας πλάκα του λέω:
- Καλέ ένα πρόχειρο πόμολο δεν έχετε να μας δείξετε;
- Βεβαίως λέει αυτός, αποστομόνωντας με και τραβάει κάτω από τον πάγκο ένα κομμάτι πόρτα με ένα πόμολο πάνω και ξεκινά την επίδειξη!!!
- Χαχα γελάω εγώ, πάλι καλά που δεν κουβαλήσατε την πόρτα ολόκληρη του λέω εγώ… το χρησιμοποιείτε και για φονικό όπλο;
- Αν υπάρχει κανένας περίεργος πελάτης, μου λέει αυτός χαμογελώντας και μου κόβει τον αέρα!
Απίστευτο και όμως αληθινό #2 : Πάμε για καφέ στο κέντρο. Ρε σεις μου έκανε απίστευτη εντύπωση ότι στις high και καλά καφετέριες υπάρχουν τραπέζια reserve 14.00 το μεσημέρι και κερνάνε σφινάκια!!! Θα μου πείτε εκεί πήγες και εσύ; Δεν πήγα, θα σας απαντήσω, με πήγαν… εγώ ως γνωστον φτωχό κοριτσάκι βιοπαλαιστών είμαι και τέτοιες χλιδές ούτε που τις γνωρίζω. Εδώ να σημειώσω πως όλο το ΣΚ ήμουν έρμαιο παρέας με λαϊκά γούστα όπου οι κοπέλες μοιάζουν στην Κοκκίνου και οι άντρες στον Τσαλίκη στην καλύτερη! Δεν λέω ότι κάνουν άσχημα άλλωστε φίλοι μου από το Δημοτικό είναι… απλά ξεκαθαρίζω την θέση μου!
Μα reserve;;; τστστστς!
Απίστευτο και όμως αληθινό #3 : Το βράδυ πήγα σε no name μπουζούκια! Δεν θα σχολιάσω τους τραγουδιστές ούτε τον κόσμο (και αυτό γιατί θα μου ξαναπείτε τραβάτε με και ας κλαίω είσαι και δεν θα μπορώ να σας πείσω ότι κάνω κοινωνιολογική έρευνα πάνω στην ανθρώπινη συμπεριφορά σε χώρους διασκέδασης για μία εργασία στο μεταπτυχιακό) … ένα παράπονο θα κάνω… ΠΟΛΥ ΚΡΥΟ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ!!! Όχι τίποτα άλλο αλλά έπρεπε να είμαι και κυριλέ ντυμένη και είπα πως θα με πάνε για απόψυξη μέχρι να μπούμε στο μαγαζί! Πάντως δεν μπορώ να πω… είχε την πλάκα του! Υπήρχε και ένας που προσπαθούσε ο καημένος να ξεσηκώσει τον κόσμο μα του κάκου… άντε βρε και Τερζής σου εύχομαι αγαπητέ! Κόντεψα να φάω και τα μούτρα μου σε κάτι γαρύφαλλα… που πας μωρή με την τσάπα;;;; Τακούνι και Γαρύφαλλο στο πάτωμα θέλουν την μαεστρία τους!
Απίστευτο και όμως αληθινό #4 : την Κυριακή πήγαμε σε ένα χωρίο (αυτό ήταν το απίστευτο αλλά αληθινό) τον Παλιό Παντελεήμωνα. Όποιος δεν έχει πάει το συστήνω ανεπιφύλακτα! Είναι σαν να βρίσκεσαι σε παραμύθι… πέτρινα σπιτάκια, πλακόστρωτα και με απίστευτη θεα στην θάλασσα που απλώνεται κάτω από το Λιτόχωρο! Το χωριό δεν έχει μόνιμους κατοίκους αλλά μόνο ξενώνες, μαγαζάκια και ταβέρνες. Το αναπαλαίωσαν (κατά την ταπεινή μου γνώμη πολύ επιτυχημένα) γιατί το είχαν εγκαταλείψει οι κάτοικοι του χρόνια πριν και το έκαναν ένα υπέροχο θέρετρο. Τζάκι, ζεστή σοκολάτα, κιθαρούλα και άγιος ο θεός… αχχχχ βαχ (βαθύς αναστεναγμός από το υπόγειο όπου δουλεύω!)
Απίστευτο και όμως αληθινό #5 : Το γέλιο πήγε σύννεφο σε βαθμό κλάματος… Χρόνια είχα να περάσω τόσο καλά καθ΄ όλη την διάρκεια εκδρομής! Στο αεροδρόμιο Μακεδονία παίξαμε και μουσικές καρέκλες στην αίθουσα αναμονής αλλά μετά την άφιξη μας στο Ελ. Βενιζέλος ήμασταν Κυρίες… εδώ βλέπεις μπορεί και να πέσουμε πάνω σε κανένα γνωστό!!!
Δυστυχώς κράσαρε η κάρτα τις ψηφιακής και ακόμα δεν έχουμε νέα της από την εντατική όπου την έχουμε σε καταστολή για να σας δείξω φωτογραφίες! Ελπίζω όμως να καταφέρουμε να την κάνουμε να ομολογήσει και να σας δείξω τουλάχιστον τον Π. Παντελεήμωνα… (τα υπόλοιπα περιεχόμενα της δεν με τιμούν ιδιαίτερα οπότε κάνω το κινεζάκι )…
posted by Trilian at 15:37
19 Comments:
θα μου άρεσε πολύ ένα τέτοιο ΣΚ... υ.γ. χωρίς τις φωτογραφίες δεν πιστεύουμε στα απίστευτα!!!
χαιρετίσματα
Α, όχι, αυτό με την κοινωνιολογική έρευνα το πιστεύω!
Δεν υπάρχει χειρότερη ξενέρα από το να βλέπεις αυτά τα τραπεζάκια reserve.
Σμουτς βρε!
Πάντα να γελάς και να καλοπερνάς με καλές παρέες!
απαπαπαπαπαπα μια χαρά σας βρίσκωωω
βασικά ζηλεύω
κατάδεύτερον σκάω
παρατηρήσεις τώρα
-αυτό με τα ρεζερβέ τραπέζια είναι τρελό ξενέρωμα, το έχω δει κι εγώ
-ο αγιος παντελεήμονας είναι σούπερ (το χωριό, όχι ο ίδιος)
-αντε πάντα τέτοια βρε!
xalara: άπιστε Θωμά γιατί μπαίνεις στον Blogger με παρατσούκλι;
dizzydream: σας ευχαριστώ για την ψήφο εμπιστοσύνης... άλλωστε δεν λέω ποτέ ψέμματα!!!
deadend mind: άστα καλή μου... ζούσα ένα δράμα που κορυφώθηκε με κλείσημο λαιμού!!! : P
Snikola : να διαμαρτυρηθείς! Τι στο καλό Θεσσαλονικιός είσαι; την επόμενη φορά θα κατεβάσουμε παρέα να κάνουμε σαματά... ή οχι;;;
Ζυγίνα : thx!!! : )
Yo!Reeka : πάντα σου έτσι ήσουν... ζηλιάρης και άπιστος (στον Άγιο αναφέρομαι)
Πολύ καλό!Πάντα έτσι να περνάς!
Αν τελικά το επαναλάβετέ με τα ίδια ρούχα και τα ίδια μέρη για να τραβίξεται αυτές τις φώτο, δεν νομίζω πως θα είναι τόσο τραγικό να είμαι και εγώ εκεί ε;
charty : θενκια θενκια... και εσείς παιδάκια να περνάτε καλα!!!
Allitnil : καταλαβαίνεις οτι με φέρνεις σε δύσκολη θέση! Θα έπρεπε να συμμετείχες απο την αρχή τώρα δεν νομίζω οτι μπορώ να κάνω κάτι!! : P
Αχαχαχααχ!Ευτυχώς που δεν έχει φωτογραφίες γιατί δεν θα μπορούσα να σταματήσω να χαχανίζω( κι είμαι και σε χώρο εργασίας!)
Φώτο επιβάλλεται! από τα μπουζούκια έχεις; Μα δεν ειναι η απίστευτη ντεκαντάς; Απαξιώ να ασχοληθώ με τα reserve...για ένα καφέ, με τακούνια κτλ!
αχ το χωριό...σκάσε.δούλευε τώρα.
Σε πιστεύω 100% για αυτό με το no name σκυλάδικο και την κοινωνιολογική έρευνα.Για τους ίδιους λόγους έβλεπαν και κάποιοι συμφοιτητές μου (και φυσικά όχι εγώ...)Τατιάνα και Λαμπίρη πέρσι τα μεσημέρια.Καθαρά για λόγους κοινωνιολογικής έρευνας.
sorry girl : Μην νομίζεις και εγώ την επαγγελματική σας σταδιοδρομία σκέφτομαι και δεν τις ανεβάζω :)
urbantulip : μου αρέσει ο τρόπος που επαναφέρεις τον εαυτό σου στην τάξη... χιχι! (φωτό μάλλον δεν θα παίξουν!)
neropistolero : σε ευχαριστώ για την ψήφο εμπιστοσύνης (μιας και είναι και επίκαιρο!) πάντως οι φίλοι σου σίγουρα κάνουν διδακτορικό... εγώ είμαι στο μεταπτυχιακό ακόμα με τις εργασίες!! :PPP
μια χαρα ηταν το ΣΚ
αυτο με το ρεσερβε στοα τραπεζια ειναι λιγο τρελλο , οταν το ειδα και γω δεν το πιστευα , αλλα τι να κανεις ολοι θελουν να πιουν τον καφε τους και να τους βλεπουν
παντα τετοιες αποδρασεις
ΞΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ονομα και πραμα!
ευγε
(καθολου δε ζηλεψα βρε)
A δεν παίζω.. δεν παίζω...........!!!!!
Τσουρέκι από τον Τερκενλή πήρες;;; Όχι?!?!?!? Τότε γιατί πήγες στην τελική??
Δωρεάν ξενάγηση στην καρντασούπολη, πληροφορίες εντός!! :P
Δέχομαι παραγγελίες για Τσουρέκια Τερκενλή - Θα καθαροδευτεριάσω βορείως. Τρίλ, σύρμα για τα νέα χοτ σποτς παρακαλώ!
Eparxiakosaloni : αχ ναι πάντα τέτοια…
Mogwai : μην ζηλεύεις ντε… κάποια στιγμή θα ξεσσαλονικωθείς και εσυ! Χιχι!
Allitnil : μην παίζεις… : P
Birbilo : φυσικά και πήρα… με σοκολάτα… αχ βαχ!!
Crusilla : μην ανησυχείς και έχω στοκ! Ωραία ιδέα η Θεσσαλονίκη για Κ. Δευτέρα… θα σε ενημερώσω οπωσδήποτε για τα χοτ σποτς αλλά δεν ξέρω αν θα είναι στα γούστα σου! χιχι!
Δημοσίευση σχολίου
<< Home