Γυρίιιιιιισατεεεεε;;;;

Γύρισα! Αλλά νυστάζω απίστευτα…Πέρασα πολύ όμορφα όπως και την προηγούμενη φορά που βρέθηκα με την συγκεκριμένη παρέα. Αυτό που λατρεύω σε αυτά τα παιδιά είναι ότι με κάνουν να γελάω συνέχεια. Όχι ότι γελάω δύσκολα, το αντίθετο μάλιστα, αλλά έχουν απίστευτη χημεία μεταξύ τους και αν και δεν τους βλέπουμε πολύ συχνά ξέρουν να μας κάνουν να ξεπερνάμε την αμηχανία και να νιώθουμε «σαν στο σπίτι μας» μέσα σε δευτερόλεπτα. Για άλλη μία φορά επιβεβαιώσαμε τον κανόνα «μεγαλώσαμε και μυαλό δεν βάλαμε» σε μία ακόμα επιτυχημένη προσπάθεια «αναβίωσης της πενταήμερης» σε συμπιεσμένη μορφή (με μπλε και πράσινους κόκκους) των δύο ημερών !!! Σε γενικές γραμμές… ξενυχτήσαμε, απολαύσαμε ξημέρωμα σε απίστευτη παραλία,

είδαμε δύση με την πόλη πιάτο ακούγοντας όμορφη μουσική, απογοητευτήκαμε από την εθνική Ελλάδος και μας πήρε ο ύπνος (και όχι άδικα) οπότε και εκμεταλλευτήκαμε την ευκαιρία για χαζοχαρούμενες φωτογραφίες,

χορέψαμε (ή χορεύαμε πρωί – μεσημέρι – βράδυ αν το θέλετε έτσι), παίξαμε τουρτοπόλεμο, τραγουδήσαμε στο αμάξι όσο πιο δυνατά μπορούσαμε και ναι ΜΕΘΥΣΑΜΕ ΟΛΟΙ άλλοι λιγότερο βλ. εμένα όσο και αν ακούγεται απίστευτο και άλλοι περισσότερο βλ. όλους τους υπόλοιπους… Τελικά για άλλη μία φορά η ζωή είναι ωραία μόνο με καλή παρέα, που λέει και η μαμά!!!

Η φωτο από γραφείο Τελετών της γειτονιάς που μέναμε… no comments!