Το δάνειο ημέρα Δεύτερη!

Φτάνω την επόμενη ημέρα με τις επιταγές (με τα τσεκια που θα έλεγε και η μαντάμ Σουσού όταν έμενε στον Μπίθουλα). Παίρνω αριθμό και περιμένω. Είμαι πολύ άρρωστη από την προηγούμενη ημέρα και με την βαριά ατμόσφαιρα στην αίθουσα αναμονής αρχίζω και ζαλίζομαι επικίνδυνα. Φτάνει η σειρά μου και μετά κόπων και βασάνων πλησιάζω στον γκισέ. Έχω πάρει το εκρού του νεκρού στο πρόσωπο. Κάνω μία προσπάθεια να μιλήσω καθώς η φωνή μου έχει κλείσει και μιλάω σαν τον Βασίλη Καρρά (κατά το τέλος της σαιζόν) και εξηγώ στον υπάλληλο τι ακριβώς θέλω.
- Είστε καλά; Με ρωτάει
- Όχι και τόσο, ευχαριστώ…
- Μπορώ να βοηθήσω σε κάτι;
- Εεε είμαι λίγο άρρωστη και μάλλον ανέβηκε ο πυρετός; Έχετε Wc για το κοινό να ρίξω λίγο νερό στο πρόσωπο μου; Ζαλίζομαι!
- Αυτό αρκεί;
- Αρκεί!
- Στο βάθος Τρίτη πόρτα δεξιά

Πηγαίνω χώνω το κεφάλι μου κάτω από την βρύση και επιστρέφω ελαφρός ανανεωμένη. Μόλις φτάνω πίσω συνειδητοποιώ ότι έχω αφήσει τα πάντα πάνω στον πάγκο. Ταυτότητα, βιβλιάριο, επιταγές… όλα! Μόνα τους. Ο υπάλληλος με κοιτάει με χαμόγελο και μου λέει.
- Α ήρθετε; Μόλις σας έφαγα όλα τα χρήματα… και τις επιταγές!
Χαμογέλασα… τουλάχιστον δεν πέθανα στο μπάνιο με την περιουσία μου στα χέρια ενός αγνώστου σκέφτηκα.
- Μην τα αφήνετε έτσι… αν και σίγουρα δεν ήταν η πρώτη σας σκέψη όλα αυτά εδώ, μου ξαναλέει αυτός
- …
- Που ψηφίσατε;
- ;;;; Στην Κρήτη
- Αυτό είναι όσοι ψήφισαν γύρισαν άρρωστοι... δεν είναι τίποτα!!!χιχι!Είναι που ταξιδέψατε σε κλείστο χώρο και σέρνονται ιώσεις...
-; ...
Σε κάποια στιγμή έχει μία απορία. Παίρνει τον προϊστάμενο τηλέφωνο.
- Κυριε Τάδε μπλα μπλα μπλα 115;
Τι; 112;
Σιγουρα;
Ααααααααα
Τελικά 115!...
Το κλείνει και με κοιτάει με περιφάνια….
- Παπαδόπουλος (το όνομα του) εγγύηση… χαχα… και πλησιάζοντας μου ψιθυρίζει… Έχω ένα μυστικό… σσσς…ετοιμάζω ένα πονηρό σχέδιο, είμαι έτοιμος για προϊστάμενος… και μου κλείνει το μάτι
- Δηλαδή θέλεις να γίνεις Χαλίφης στην θέση του Χαλίφη; Του λέω εγώ συνωμοτικά…
- Ακριβώς… σσσς!
Μου δίνει πίσω τα χαρτιά και το βιβλιάριο. Μέχρι να τελειώσει την χαρτούρα να προσπαθώ εγώ να βάλω το βιβλιάριο στην θήκη του και να μην μπαίνει με τίποτα.
- Ψίλωσε… του λέω
- Φέρε θα το βάλω εγώ… και με μία κίνηση ματ βάζει το βιβλιαράκι (σιλικονοβρακί το λένε αλλιώς χιχι) στην θήκη.
- Ααααα, κάνω εγώ με θαυμασμό, είσαι ο ήρωας μου, μετά από αυτό είμαι σίγουρη πως είσαι έτοιμος για την προαγωγή!!!
- Χα! τα έλεγα εγώ! μου απαντάει… Το δάνειο σας εξοφλήθηκε.Καλή σας ημερα….
- : ))