Τέντα πατέντα!

Στην οικογένεια μου σέρνεται, γενιές τώρα, ένα περίεργο είδος κατάρας… Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να αποκτήσουμε κάτι χωρίς να το χρυσοπληρώσουμε ακόμα και αν δεν δικαιολογεί τα χρήματα του. Ακόμα και να βγει φτηνά η αγορά το αντικείμενο που θα αγοράσουμε θα θέλει service την επόμενη ήμερα μετά την λήξη της εγγύησης ή ακόμα και αν είναι μέσα στην εγγύηση η ζημιά που θα έχει πάθει θα είναι από αυτές που δεν συμβαίνουν ΠΟΤΕ στο προϊόν και δεν θα μας καλύπτει! Ανάμεσα σε 150 οικογένειες που θα αγοράσουν ένα προϊόν μίας συγκεκριμένης μάρκας σε εμάς θα τύχει το ελλατωματικό, ο μαλάκας τεχνίτης, ο μαλάκας πωλητής, ο μαλάκας μηχανικός (αυτό και αν είναι πονεμένη ιστορία) και φυσικά όταν πάμε συστημένοι κάπου από κάποιον που έχει μείνει ευχαριστημένος 1000% (και έχουμε δει για τι έχει μείνει ευχαριστημένος και έχει δίκιο) πάντα σε εμάς θα πάνε όλα στραβά από την πρώτη στιγμή. Βέβαια για να μην φανώ γκρινιάρα όλο αυτό έχει και ένα καλό. Έχουμε μάθει οικογενειακός να λύνουμε μόνοι μας τα προβλήματα μας (ή αφού πληρώσουμε και ο τεχνίτης σηκώσει τα χέρια ψιλά) και να επισκευάζουμε πολλές συσκευές καθημερινής χρήσεως (να δεις την μάνα να φτιάχνει τα υδραυλικά να κουφαθείς). Τέλος εισαγωγής.

Αρχή Ιστορίας. Πριν από ένα μήνα αποφάσισα να βάλω τέντες. Σαν σωστή καταναλώτρια κάνω την έρευνα αγοράς μου πρώτα… μαθαίνω τα πάντα για τις τέντες, τα υφάσματα, τα συστήματα στήριξης, τους βραχίονες, τα φορούσια και τα καρούλια (σας εντυπωσίασα με την ορολογία;) και καταλήγω στον τυχερό εργολάβο τεντών. Το μαγαζί του ένα από τα μεγαλύτερα της περιοχής και σε κεντρικό δρόμο. Είδα και έπαθα να κλείσω ραντεβού. Ωραία είπα έχει πολύ δουλεία…τον προτιμούν. Η αλήθεια είναι ότι είχα ακούσει πολύ καλά λόγια και από προηγούμενους πελάτες! Έρχεται παίρνει μέτρα και μας ράβει το κουστουμάκι! Το τελικό ποσό ήταν λίγο τσουχτερό αλλά χαλάλι είπα αν είναι να γίνει καλή δουλειά και να είναι και καλό το ύφασμα! Μετά από δύο μέρες στις 7.30 το πρωί παρακαλώ καταφθάνει ο κυριούλης με το συνεργείο του. Εδώ θα πρέπει να προσθέσω ότι ο τοίχος μου είχε μία διόλου ευκαταφρόνητη ιδιομορφία. Δεν είχε υπόστεγο για να μπει η τέντα από κάτω ώστε να μην βρέχεται όταν είναι μαζεμένη και είχε πολλούς εξωτερικούς (τονίζω εξωτερικούς) σωλήνες που δυσκόλευαν το έργο των τεχνιτών! Λαμβάνοντας υπόψη μας όλα αυτά, συμπονέσαμε και με το παραπάνω τους εν λόγω εργαζόμενους από την αρχή του δύσκολου έργου τους. Όχι πως δεν είχαν αντιμετωπίσει κάτι παρόμοιο αλλά άνθρωποι είμαστε βρε αδερφέ.
Το συνεργείο εισβάλει στο σπίτι και φτάνει στον κήπο (ο οποίος σημείωση είναι κοινόχρηστός και έχουμε κάνει αμάν να πιάσει το γκαζόν στα 20 τετραγωνικά του και να επιζήσουν τα λουλουδάκια του) και αδειάζουν όλη τους την πραμάτεια πάνω στο γκαζόν ποδοπατώντας τα λουλουδάκια! Κατά την διάρκεια συναρμολόγησης του σκελετού καπνίζουν σαν φουγάρα και σβήνουν τις γόπες τους πάνω στις γλάστρες αντί για το τασάκι που βρίσκεται 2m μακριά πάνω στο τραπέζι … μην αρπάξουμε και καμία φωτιά! Η τέντα θα ήταν 2 κομμάτια. Στο πρώτο όλα καλά! Στο δεύτερο κομμάτι πάνε να κάνουν μία τρύπα στον τοίχο και πετυχαίνουν την υδρορροή της από πάνω. Δεν λέω σχηματίστηκε ένα υπέροχο συντριβανάκι αλλά δεν ήταν αυτός ο σκοπός! Μέσα σε όλο τον πανικό για να σταματήσουμε το νερό εμφανίζεται στην αυλή και η δεσποινίς ετών 36 του 3ου και μας κάνει παρατήρηση για τα λουλουδάκια ενώ το νερό σκάει σε υπέροχους σχηματισμούς στον τοίχο πάνω από το κεφάλι της!! Φωνάζουμε υδραυλικό. Το συνεργείο φεύγει να περάσει αλλού τέντες μέχρι να τελειώσει ο υδραυλικός. Εγώ φεύγω για την δουλειά (μην με διώξουν και για την τέντα) και αφήνω τον πατέρα σπίτι. Γυρίζουν μετά από 5 ώρες αφού έχει φτιάξει το θέμα νερό και αρνούνται να πληρώσουν έστω και το μισό ποσό για την ζημιά που προκάλεσαν. Φτιάχνουν την τέντα και στην προσπάθεια να βάλουν τις βίδες της κολώνας στο πάτωμα σπάνε ένα από τα πλακάκια της αυλής (ακόμα έτσι είναι φυσικά). Σαν υπόστεγο έβαλαν τσίγκο ο οποίος κάνει έναν απίστευτα εκνευριστικό ήχο όταν βρέχει και προσπαθείς να κοιμηθείς. Γυρίζω από την δουλειά και τι να δω. Ανάμεσα στην τέντα Α και την τέντα Β ένα χάσμα 40 πόντων. Ακριβώς εκεί που είναι το τραπέζι και ήθελα να έχει σκιά. Ακριβώς εκεί που ήθελα να τρώω τα καλοκαίρια να μην τινάζει ταυτόχρονα τα χαλιά της η από πάνω στο κεφάλι μου. Ακριβώς εκεί που παίζει μεγάλο ρόλο η βροχή τις φθινοπωρινές νύχτες! «Ρε πατέρα τι είναι αυτό;»… «Είχε σωλήνα και δεν μπορούσαν να τις πλησιάσουν»… « και καλά δεν μπορούσαν να το προβλέψουν και να κάνουν κάτι; Να βάλουν ένα κομμάτι ύφασμα από πάνω σαν μπάλωμα; Σαν πρόσθετο κομμάτι;;;;» … «…?». Όπως είπα και παραπάνω κάποιες φορές αναγκαζόμαστε και λύνουμε τα προβλήματα μας μόνοι μας. Πήραμε τα μέτρα λοιπόν και παραγγείλαμε ένα κομμάτι ίδιο ύφασμα να το προσθέσουμε από πάνω με πατέντα. Το ύφασμα ήταν έτοιμο μετά από 2 ημέρες. Σχετικά γρήγορα αλλά και σχετικά μακρύτερο. 2,50m αντί 1.90m. Το γυρίζω πίσω και εξηγώ. Το παίρνω σωστό μετά από 2 ημέρες. Το βάζουμε. Όλα καλά.


Χθες έβρεξε. Και φύσαγε. Φύσαγε πολύ! Λέω να μαζέψω την τέντα να μην την σκίσει ο αέρας και έχω και άλλα… Μαζεύω την πρώτη! Πάω να μαζέψω και την δεύτερη… τίποτα. Δεν ήθελε να πάει πάνω με τίποτα. Κάτω πήγαινε… για λίγο. Μετά ούτε αυτό! Αποτέλεσμα : Φύσαγε, έβρεχε, η τέντα είχε κάνει κοιλιά και να χτυπάει λυσσασμένα και να μαζεύει νερά σαν δεξαμενή που μόλις γέμιζε τα έριχνε όλα πάνω μου σαν από κουβά. Εγώ εκεί. Να μην θέλω να το παραδεχτώ και να προσπαθώ. Φωνάζω και τον αδερφό μου. Ανεβαίνει στην σκάλα. Τίποτα ή μάλλον τα ίδια. Τα παρατάμε και πάμε για στέγνωμα. Αν σκιστεί σκίστηκε… τι να κάνουμε;
Πάω σήμερα να κάνω παράπονα και να έρθουν να την φτιάξουν. Απάντηση « από τα γατζάκια την βγάλατε;» «Καλά ρε φίλε ευγενική ευγενική, δεν μιλάω αλλά όχι και έτσι! Για ηλίθια με περνάς;» «Θα περάσω όταν μπορέσω!»
Ήρθε. Είχε σπασμένα γρανάζια στο σύστημα. Το έφτιαξε και φυσικά δεν πλήρωσα. Είπα ευχαριστώ. Δεν μου απάντησε, τα μάζεψε και έφυγε!
Άντε να δούμε…