Γερνάω Μαμά!

Το πρόβλημα με τα μάτια μου ήταν γνωστό από την ηλικία των 2 ετών. Από τότε τα γυαλιά μου έγιναν δεύτερη φύση και νιώθω σαν να μου λείπει κάτι πολύ σημαντικό όταν βγαίνω έξω χωρίς αυτά (στην προσπάθεια μου να το παίξω και καλά «γκόμενα»). Τα τελευταία 3 χρόνια δεν είχα αλλάξει σκελετό και αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα να αποχωριστώ τον πρώτο μου κοκάλινο σκελετό (που κατά γενική ομολογία μου πρόσθετε στυλ) και να πάρω έναν ακριβώς ιδίου design αλλά πιο καινούριο ώστε να μην έχω προβλήματα του είδους «που μου έπεσε ο φακός πάλι ρε γαμώτο» κ.τ.λ! Επίσης αποφάσισα να αλλάξω και γιατρό και να πάω σε κάποιον του ταμείου μου καθότι οι καιροί είναι χαλεποί και τα οικονομικά όχι και τόσο ανθηρά (είναι πολλά τα λεφτά Άρη!). Έτσι ένα πρωί γεμάτη τύψεις (κάτι σαν να κερατώνω τον οφθαλμίατρο που με μεγάλωσε) αποφασίζω να τηλεφωνήσω και να κλείσω ραντεβού στον νέο μου γιατρό! Το τι ακολούθησε δεν περιγράφεται!
Τουουουτ, τουουουτ…. Και ξαφνικά απαντάει
-Ναι?
-Γεια σας μπορώ να κλείσω ένα ραντεβού? Μπλα μπλα μπλα…
-Δεν χρειάζεται ελάτε τώρα θα μου εξηγήσετε από κοντά… είχα μια ακύρωση βλέπετε… τέλος πάντων σας περιμένω!
Ταράζομαι καθώς δεν ήμουν προετοιμασμένη φυσικά για μία τόσο ξαφνική αλλαγή αλλά ας πάει και το παλιάμπελο μία ψυχή που είναι να βγει ας βγει! Μαζεύω τα μπογαλάκια μου και πάω…
Ντριιιιν….
-Καλησπέρα σας μπλα μπλα μπλα χάρηκα…
-Επίσης μπλα μπλα…
-Γιατί ήρθατε? … εξηγώ…. Περάστε να καθίσετε…
Με βάζει στις γνωστές καρέκλες των γιατρών και μου κάνει μία σύντομη αλλα από ότι φάνηκε αρκετή εξέταση.
-Έχετε κάποια αλλαγή στην όραση σας τελευταία?
-Μμμμμμ τώρα που το λέτε… κοντά λίγο ζορίζομαι τελευταία
-Μάλιστα…. Και πόσο χρονών είστε?
-26!απαντάω κοφτά μην νομίζει ότι του κρύβω και χρόνια
-Α! λέω και εγώ… νέο κορίτσι κα να έχει πρεσβυωπία? Φαίνεστε μικρότερη και την πάτησα… αλλά εφόσον είστε 26 τότε εντάξει!(παλιόγρια δηλαδη!)
Εμένα να με έχει λούσει κρύος ιδρός! –Τι εννοείτε ακριβώς?
-Κοιτάξτε! Έχει ανέβει η πρεσβυωπία σας 1,75+ εξού και το πρόβλημα… βέβαια σε αυτές τις ηλικίες την ονομάζουμε ακόμα υπερμετρωπία και μετά τα 30 πρεσβυωπία!
Δηλαδή σε 3 χρόνια? Θεέεεεε μου τι θα κάνω? Ξαφνικά νιώθω να γερνάω! Για καλό ήρθα? Κρακ! Σπάει και μία ρυτίδα στο κούτελο από τον πανικό!
-Μην ανησυχείτε, μου λέει, θα κάνουμε μερικές εξετάσει και θα δούμε τι τρέχει!
Να μην τα πολυλογώ μου ρίχνει ένα αναισθητικό κολλύριο στα μάτια και τουμπανιάζουν και ταυτόχρονα μου περνάει στα μάτια και εκείνα τα τεράστια γυαλιά που δοκιμάζουν φακούς οι γιατροί για να σε «μετρήσουν»!
-Ποια νουμεράκια βλέπεις στον τοίχο απέναντι? (το γνωστό βαρετό παιχνιδάκι με τους αριθμούς που τόσα χρόνια έχω μάθει όλες τις καρτέλες απέξω… πείτε μου ποιος τα φτιάχνει αυτά να του πω ότι είναι καιρός να ανανεώσει την γκάμα του!)
- 5 εεε, 6 ,8 ,8 ,7 ναι ναι έτσι είναι (ή όχι?)
-Ωραία το άλλο μάτι τώρα και μου λέτε ξανά…
-Μα τα θυμάμαι απέξω!
-Δεν είμαστε εδώ για να ελέγξουμε την μνήμη σας αλλά την όραση σας γι’ αυτό ΤΙ ΒΛΕΠΕΤΕ?
- 5 εεε, 6 ,8 ,8 ,7 ναι σίγουρα 8 ,8 ,7 ξαναλέω με σιγουριά!
-Σίγουρη;
-μμμμ (καλά δεν κόβω και τίποτα και πάει και άχρηστο αλλά νομίζω πως ναι!)
Με δυο απότομες κινήσεις αλα νιντζα ο γιατρός προσθέτει (επαναλαμβάνω προσθέτει) δύο ακόμα φακούς πάνω στους προηγούμενους!
-Παναγιά παρθένα! 5, 6, 0, 9, 7 (ήταν που είμαι και σίγουρη)
Ο γιατρός αστειευόμενος και καλά με καθησυχάζει με αστειάκι του τύπου, «δεν πειράζει συμβαίνουν αυτά στις μεγάλες κυρίες» και μου γράφει την συνταγή για αλλαγή σκελετού και φακών «οπωσδήποτε» όπως τόνισε!
Με το μάτι τούμπανο και το βλέμμα σαστισμένο παίρνω τον δρόμο για το σπίτι… και μία και είμαι στο κέντρο διαλέγω και έναν σκελετό (με μεγάλη προσπάθεια γιατί τα μάτια μου έχουν αρχίζει να τσούζουν κιόλας). Γυρίζοντας στο σπίτι παίρνω τηλέφωνο την κολλητή (ίδιας ηλικίας γηραιά κυρία και αυτή αλλά χωρίς προβλήματα οράσεως) και της λέω τον καημό μου με σκοπό να λάβω έστω ένα στοιχειώδες σχόλιο παρηγοριάς! Η απάντηση που πήρα ήταν η εξής :
-Ελπίζω τουλάχιστον να έβλεπες να διαλέξεις κανένα σκελετό της προκοπής και να μην σκάσεις με κανέναν στυλ Elton John την δεκαετία του 80 με πεταλούδα βλέμμα και χρυσόσκονη ενώ νομίζεις ότι διάλεξες κάτι λυτό και απέριττο !
Γερνάω μαμά!