του Φασιον ορ νοτ του Φασιον

Και εκεί που η ζωή κυλά σχετικά ήρεμα ( τρέχει με αμφιβόλου ταχύτητες στην Κηφισιάς με σπασμένα φρένα και φαγωμένα λάστιχα )… διαβάζω ένα άρθρο δεν θυμάμαι που το οποίο εν ολίγης λέει πως «η μόδα έχει πλέον τερματίσει και πως έτσι όπως τα κάναμε έχουμε καταντήσει να είμαστε όλοι ίδιοι»! Το σκέφτομαι και συνεχίζω να διαβάζω παρακάτω… «Και όταν εννοώ όλοι ίδιοι εννοώ πως τα δεκατριάχρονα μοιάζουν με τριαντέρες και οι τριαντάρες με εικοσάχρονα»… Ταράζομαι. Σηκώνομαι από τον καναπέ και ανοίγω αρχικά την ντουλάπα με τα παπούτσια μου. Αθλητικά – Γόβες 10 – 4… ανησυχητικό σκορ. Πηγαίνω στα ρούχα Σπορ – Κυριλέ Δεν κατάφερα να βγάλω καν σκορ… Αυτό είναι σοβάρό σκέφτομαι... όταν είμασταν στο Λύκειο μας έλεγαν πως είμαστε όλοι ίδιοι επειδή φορούσαμε μάυρα και τα αγόρια άφηναν μαλλιά αλλα αυτο ειναι άλλο. Ρε μπας και έχει δίκιο; Μήπως η μαμά μου καλά κάνει και φωνάζει; Ασταδιάλα… θα το σκεφτώ σε δύο χρόνια. Στο κάτω κάτω αν είναι να είμαιθ τριαντάρα και να μοιάζω με εικοσάρα πάλι για καλό μου θα είναι!!!