Καλοτάξιδο κύριε Γιώργο...

Το μικρό μου πήγε σε άλλο ιδιοκτήτη… 9 χρόνια μαζί… στο ΤΕΙ, στις βόλτες με ανησυχίες, με γέλια και κλάματα, σε περιπέτειες από βλάβες, στις γνωριμίες στα φανάρια, με μουσικές στη διαπασών, στα φιλιά, στους τσακωμούς, στις αγκαλιές. Τα αυτοκίνητα είναι σαν μικρά σπίτια και κρύβουν πολλές ιστορίες. Το δικό μου αν είχε στόμα ίσως και να με έβριζε με τόσα που έχει τραβήξει στα χέρια μου ειδικά μετά το τελευταίο καλοκαίρι που τράβηξε το φόρτωμα της ζωής του… το πήρε κάποιος που θα το ανακατασκευάσει και υποσχέθηκε πως η πρώτη βόλτα θα είναι δική μου…